ενάντια στην επικείμενη μετεγκατάσταση του σε μισθωμένο κτίριο που δεν πληροί τα κριτήρια στέγασης ενός Πανεπιστημιακού Μουσικού τμήματος, κάτι που θα υποβαθμίσει περεταίρω το επίπεδο των σπουδών τους.
Το Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, όπως και όλα τα Καλλιτεχνικά τμήματα, έχει ιδιαίτερες ανάγκες ως προς τον σχεδιασμό των αιθουσών και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό τους. Προτεραιότητα θα πρέπει να είναι μια σειρά από υποδομές όπως μεγάλες αίθουσες για τις ανάγκες των μεγάλων και μικρών Ορχηστρικών Συνόλων, ικανοποιητικός αριθμός από αίθουσες μελέτης, εξοπλισμένο στούντιο ηχογράφησης, βιβλιοθήκη, αίθουσα συναυλιών, καθώς και μια σειρά βοηθητικών χώρων, εστιατόριο και ειδική μελέτη για πρόσβαση από ΑΜΕΑ.
Η οριστική επίλυση του κτιριακού ζητήματος του τμήματος είναι αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας να τα εξασφαλίσει Δημόσια και δωρεάν, με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και βάσει εγκεκριμένης κτιριολογικής μελέτης.
Στεκόμαστε στο πλευρό των Φοιτητικών Συλλόγων που παλεύουν για Καλλιτεχνικές σπουδές αντάξιες των σύγχρονων αναγκών και του Καλλιτεχνικού έργου που ήδη παράγουν.

Ενημερώνουμε για την κινητοποίηση που οργανώνει το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής, την Παρασκευή 9 Μάη στις 18.30, στην είσοδο του θεάτρου της Λυρικής στο ΚΠΙΣΝ, πριν από την πρεμιέρα της παραγωγής του μπαλέτου «Χρυσή Εποχή», διαμαρτυρόμενοι για την αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό της Διοίκησης που αφήνει το μπαλέτο (το μοναδικό τμήμα του θεάτρου) χωρίς Σύμβαση επί 4 χρόνια.
Εκφοβίζει τους εργαζόμενους για να μη διεκδικούν φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να απολύει συνάδελφο επειδή δεν αποχωρεί από το Σωματείο Σ.Ε.Ε.Λ.Σ.

«Οι συμβασιούχοι Καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Μοσχάτου-Ταύρου σας ανακοινώνουμε ότι, τα μαθήματά μας για την τρέχουσα σχολική χρονιά αναστέλλονται επ’ αόριστο.
Είμαστε συμβασιούχοι με τη μορφή της Σύμβασης Μίσθωσης Έργου (ΣΜΕ), δηλαδή με το περιβόητο «μπλοκάκι». Αυτό μας επιφέρει μια σειρά από αρνητικές συνέπειες : ενώ έχουμε εξαρτημένη σχέση εργασίας, θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες, φορολογούμαστε αναλόγως, χρεωνόμαστε επιπλέον με το τέλος επιτηδεύματος, πληρώνουμε το σύνολο των ασφαλιστικών μας εισφορών. Δηλαδή, μας επιβαρύνουν με βαριά φορολογία και το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος.
Εξαιτίας της συγκεκριμένης εργασιακής σχέσης, η αμοιβή μας εξαρτάται ανταποδοτικά από τις ετήσιες εισπράξεις των Καλλιτεχνικών τμημάτων του Δήμου. Για παράδειγμα, τη χρονιά του covid που οι εισπράξεις ήταν χαμηλές, έγιναν μειώσεις μισθών, παρά το γεγονός ότι εργαστήκαμε κανονικά. Επιπλέον, τα κοινωνικά κριτήρια για τα μειωμένα δίδακτρα (τα οποία βεβαίως, σωστά υπάρχουν) επιφέρουν μειωμένες εισπράξεις με αρνητικές συνέπειες στο ύψος των συμβάσεων μας. Και κάπως έτσι, ο Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου ασκεί… κοινωνική πολιτική μετακυλίοντας το βάρος σε μας!
Εδώ και πολλά χρόνια ζητάμε τη μετατροπή των συμβάσεων σε Ορισμένου Χρόνου (όπως γίνεται με τους συμβασιούχους σε πλήθος Δημοτικών Ωδείων όλης της χώρας), αλλά η Δημοτική Αρχή μας κρατάει στο απαράδεκτο καθεστώς με το μπλοκάκι, χωρίς να αιτιολογεί την επιμονή της. Προφανώς, λέμε εμείς, διότι είναι γι’ αυτούς πολύ βολικό…
Κάθε σχολική χρονιά ξεκινάμε χωρίς συμβάσεις, ανασφάλιστοι και απλήρωτοι, με την υπόσχεση της υπογραφής σύμβασης… «σύντομα», η οποία τελικά υπογράφεται μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και η πρώτη καταβολή μισθού γίνεται όχι νωρίτερα από το μήνα Φεβρουάριο. Ουδείς ποτέ ρωτάει πόσους μαθητές έχουμε, πόσες ώρες αφιερώνουμε, μόνο την ημέρα της υπογραφής της σύμβασης μας παρουσιάζεται ένα ετήσιο ποσό, το οποίο μόνο ένας θεός ξέρει πώς υπολογίζεται. Και μάλιστα, μας το δίνουν με τρόπο «αυτό είναι κι αν σ’ αρέσει»…
Ενδεικτικό παράδειγμα της αδιαφορίας και της υποτίμησης που δείχνουν για τους εργαζόμενους Καθηγητές του ωδείου, είναι ότι κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2020-2021 εν μέσω της καραντίνας λόγω του covid δεν υπογράψαμε ποτέ σύμβαση (άγνωστο για ποιο λόγο…) παρά το γεγονός ότι το Ωδείο λειτουργούσε με τηλεκπαίδευση. Τελικά για εκείνη τη χρονιά καταφέραμε να πληρωθούμε μόλις πριν λίγους μήνες, με μεγάλη επιμονή από μέρους μας και δικαστικό συμβιβασμό.
Κατά το τρέχον σχολικό έτος μας έφεραν (μειωμένες λόγω χαμηλών εισπράξεων…) συμβάσεις στις 15/01/2025. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε πληρωθεί ούτε ένα ευρώ για το έργο που έχουμε προσφέρει. Για τις φετινές συμβάσεις διενήργησαν διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ, μολονότι τους προειδοποιήσαμε ότι για τα Καλλιτεχνικά αντικείμενα η κείμενη νομοθεσία προβλέπει διαφορετικούς χειρισμούς. Όπως είναι φυσικό, η διαδικασία έχει φτάσει σε αδιέξοδο, διότι, όπως μας ενημερώνουν οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι, ο ΑΣΕΠ ζητάει Τίτλους σπουδών αναγνωρισμένους, ενώ για πολλά από τα Καλλιτεχνικά αντικείμενα δεν υπάρχουν αναγνωρισμένοι Τίτλοι! Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Σύμφωνα με τη Δημοτική Αρχή, φταίνε… οι υπάλληλοι του Δήμου! Σ’ αυτή τη χώρα τελικά για όλα τα στραβά φταίει κάποιος υπάλληλος, σταθμάρχης, κλπ, ποτέ όμως οι πολιτικοί προϊστάμενοι…
Για τους λόγους αυτούς, εμείς οι συμβασιούχοι του Δημοτικού Ωδείου αποφασίσαμε να προβούμε από 28/04/2025 σε επίσχεση εργασίας μέχρι την καταβολή των δεδουλευμένων μας.
Ζητάμε από εσάς, τους γονείς και τους μαθητές μας συγγνώμη για την αναστάτωση, ζητάμε όμως και την κατανόηση και τη στήριξή σας. Για να μπορούμε να συνεχίσουμε τη δουλειά που αγαπάμε, να προσφέρουμε, δηλαδή, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την καλλιτεχνική-μουσική παιδεία που αξίζει στους μαθητές μας.
Μοσχάτο, 28/04/2025
Οι συμβασιούχοι Καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου

Ανακοίνωση της Δ.Α.Σ. ΠΟΘΑ
Συνάδελφοι/-ισσες,
Το Σωματείο Eργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Σ.Ε.Ε.Λ.Σ) έκανε μία πάρα πολύ σοβαρή καταγγελία πριν 6 ημέρες, που αναδείκνυε την τρομοκρατία που προσπαθεί να επιβάλλει η Διοίκηση της Λυρικής και η Κυβέρνηση στους εργαζόμενους που αντιστέκονται.
Συγκεκριμένα πρόκειται για την επώνυμη καταγγελία συναδέλφου που απολύθηκε, γιατί δε δέχτηκε τις υποδείξεις της Διοίκησης της Ε.Λ.Σ. για να διαγραφεί από το Σωματείο του οποίου ήταν μέλος (Σ.Ε.Ε.Λ.Σ).
Ήδη αρκετά Σωματεία του κλάδου μας από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν τη Διοίκηση της Λυρικής ενώ καταγγελία έχει βγάλει το Ε.Κ.Α. ακόμα και η Γ.Σ.Ε.Ε. Η Διοίκηση της Π.Ο.Θ.Α. έχει ενημερωθεί από την πρώτη στιγμή. Παρά τη σοβαρότητα της καταγγελίας δεν έχει βγάλει καμία ανακοίνωση ενώ συγχρόνως αναπαράγει τη ρητορική της Διοίκησης της Ε.Λ.Σ. που λέει ότι «ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα».
Όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει η πάλη ενός Σωματείου για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης τη στιγμή που η Κυβερνητική πολιτική θέλει τους εργαζόμενους υπάκουους και φοβισμένους χωρίς να διεκδικούν και να αμφισβητούν την πολιτική της. Αυτή τη μάχη δίνει το Σ.Ε.Ε.Λ.Σ. για να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση οι Χορευτές της Λυρικής μετά από 4 χρόνια. Αυτή την επίθεση δέχονται τα μέλη του Σωματείου που δε σκύβουν το κεφάλι. Είμαστε στην ώρα της μεγάλης μάχης και σε αυτές τις στιγμές φαίνεται ποιος είναι με το δίκιο του εργαζόμενου και ποιος όχι. Η σιωπή της πλειοψηφίας της Διοίκησης της Ομοσπονδίας σε τόσο κρίσιμα ζητήματα δείχνει ποιανού τα συμφέρονται πραγματικά εκπροσωπεί.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για το δίκιο μας απέναντι σε Κυβερνήσεις, Διοικήσεις Οργανισμών, εργοδοσία και τον Κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

“ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ”

Μια ημέρα πριν την Πρωτομαγιά το Δημοτικό Συμβούλιο της Αγ. Βαρβάρας συζητούσε το δίκαιο αίτημα δύο συναδέλφων για να μην κάνει αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο ο Δήμος σε τελεσίδικη απόφαση Εφετείου, που μετατρέπει τη Σύμβαση τους σε Αορίστου χρόνου. Οι συναδέλφισσες που κέρδισαν την απόφαση αυτή εργάζονται για 29 χρόνια στο Δημοτικό Ωδείο και έχουν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης.

Απέναντι σε αυτό το αίτημα ο Δήμαρχος κ. Μίχος επικαλούμενος άσχετα και μεμονωμένα περιστατικά συναδέλφων με μια και δύο ώρες απασχόλησης δήλωσε ότι, οι μουσικοί που διδάσκουν στο Ωδείο δεν πρέπει να γίνονται Αορίστου χρόνου γιατί αυτό θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό!!! Επίσης χαρακτήρισε σαν εμπόδιο το ότι δεν μπορεί να αξιοποιεί τους μουσικούς και σε εργασίες άσχετες με την ειδικότητα τους. Για τα κονδύλια που παρακρατούνται από τη φορολόγηση για τους Δήμους και το Κράτος δεν αποδίδει παράνομα, δήλωσε ότι δεν τα διεκδικεί γιατί όσοι Δήμοι τα διεκδικήσαν δεν τα πήραν. Τέλος μας είπε ότι ο Νόμος Βορίδη είναι νόμος και τους υποχρεώνει να εξαντλήσουν τα δικαστικά μέσα και αυτός δεν αναγνωρίζει το νόμο μόνο όποτε τον βολεύει.

Κατά τη λογική του Δημάρχου το Ωδείο είναι μια επιχείρηση που για να λειτουργεί πρέπει να έχει έναν ισολογισμό που να εξασφαλίζει ότι δε θα κοστίζει τίποτα στο Δήμο και η εργασία με δικαιώματα είναι κόστος που δεν επιτρέπει τη λειτουργία του. Αυτό σημαίνει ότι βασικό συστατικό της εκπαιδευτικής λειτουργιάς του Ωδείου είναι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας των εργαζομένων, τα εξευτελιστικά ωρομίσθια και το οικονομικό ξεζούμισμα των γονιών.

Δηλώνουμε καθαρά στο Δήμαρχο Αγ. Βαρβάρας και στην Κυβέρνηση που φαίνεται ότι εκπροσωπεί, ότι οι εκατοντάδες μουσικοί που διδάσκουν στα 104 Δημοτικά Ωδεία της Χώρας και έχουν σταθερές εργασιακές σχέσεις, κρατάνε όρθια μια εκπαιδευτική διαδικασία που έχουν ανάγκη χιλιάδες παιδιά. Απέναντι σε αυτή την ανάγκη και το έργο βρίσκεται η πολιτική της Κυβέρνησης και Δημάρχων σαν τον κ. Μίχο. Θέλει πραγματικά θράσος μετά από 29 χρόνια προσφοράς των δύο συναδελφισσών, που αναγνωρίζουν ακόμα και τα Δικαστήρια, να δηλώνεις ότι τα δικαιώματα τους επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Όσο δε για την πίστη στη νομιμότητα του Δημάρχου ας κοιτάξει να εφαρμόσει τη δικαστική απόφαση που είναι υποχρεωτική και με πρόστιμο 200 ευρώ την ημέρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Όμως φαίνεται ότι ο Δήμαρχος είναι τόσο παθιασμένος εχθρός των εργασιακών δικαιωμάτων, που και νομιμότητα δεν υπολογίζει και ούτε ο προϋπολογισμός του Δήμου τον ενδιαφέρει.

Καλούμε τους συναδέλφους του Ωδείου, τους σπουδαστές και τους γονείς να παλέψουν για ζωή με δικαιώματα, για μια εκπαίδευση που δε θα είναι εμπόρευμα.