Χθες ήταν μια μεγάλη μέρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές αγρότες, διαδήλωσαν σε όλες τις πόλεις της χώρας μας.
Στην Αθήνα, η αρχή του Απεργιακού συλλαλητηρίου ήταν στα γραφεία της HELLENIC TRAIN (Συγγρού σταθμό ΦΙΞ) και το τέλος της στο ΡΕΞ στην οδό Πανεπιστημίου. Αυτό το μεγάλο λαϊκό ποτάμι διεκδίκησε να σταματήσει η κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη. Να τιμωρηθούν όλοι οι πραγματικοί ένοχοι που διαχρονικά μέσα από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία.
Χιλιάδες εργαζόμενοι απέργησαν διεκδικώντας αμοιβές που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, προστασία της ζωής και της υγείας τους στους χώρους εργασίας, που πολλοί από αυτούς έχουν μετατραπεί σε κοιλάδες των Τεμπών.
Οι φοιτητές και οι μαθητές ένωσαν τις φωνές τους ζητώντας δικαίωση για όλους αυτούς τους νέους που χάθηκαν στις 28 Φλεβάρη. Παλεύοντας συγχρόνως για την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την απόσυρση του ν/σ της Κυβέρνησης για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Μέρος αυτού του ποταμού που ξεχύθηκε στην Αθήνα ήταν και ο Σύλλογος μας με συμμετοχή πάνω από 150 συναδέλφων πίσω από το πανό του Συλλόγου μας, βάζοντας μπροστά τις διεκδικήσεις μας που συζητήσαμε στην τελευταία Γενική Συνέλευση μας αλλά και σε μία σειρά συσκέψεις μας.
Φωνάξαμε και εμείς μαζί με πολλές χιλιάδες το σύνθημα «το έγκλημα αυτό δε θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε η φωνή». Αισιοδοξία και χαρά μας γέμισε το γεγονός ότι για πρώτη φορά κατέβηκε σε Απεργιακή συγκέντρωση το Σωματείο Μουσικών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το δικό τους πανό και πληθώρα συναδέλφων, δείχνοντας ότι κανένας πια εργαζόμενος δεν έχει μείνει στο απυρόβλητο.
Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους που ακύρωσαν προγραμματισμένες εμφανίσεις σε Μουσικές Σκηνές, αλλά και μουσικούς που εργάζονταν στην εστίαση τη μέρα αυτή και ακύρωσαν σε ποσοστό πάνω από 90% εμφανίσεις τους.
Δίνουμε το χέρι στους συναδέλφους που δεν έκαναν το βήμα είτε από φόβο είτε γιατί η δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται, τους έκανε να διστάσουν. Μόνος δρόμος που φαίνεται μπροστά μας είναι αυτός της συλλογικής διεκδίκησης.
Οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε βαθιές αλλαγές αν καταλάβουμε τις δυνατότητες του συλλογικού μας αγώνα. Αυτή είναι η πραγματική αντιπολίτευση που πιέζει και φοβίζει όλες αυτές τις Κυβερνήσεις που στηρίζουν τα κέρδη των λίγων ενάντια στις ανάγκες και τις ζωές των πολλών.
Με την αισιοδοξία που μας γέμισε η μεγάλη επιτυχία της χθεσινής Απεργίας και τα πολύ μαζικά συλλαλητήρια προχωράμε πιο δυναμικά διεκδικώντας
Σ.Σ.Ε. για τις συναυλίες και για τους μουσικούς εστίασης,
φθηνή αεροπορική μεταφορά για τα μουσικά μας όργανα,
να αποσυρθεί το ν/σ για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια,
να σταματήσει η προσπάθεια της Κυβέρνησης να υποβαθμίσει τις Ωδειακές σπουδές στο επίπεδο της 2ετούς κατάρτισης,
δημόσια δωρεάν μουσική εκπαίδευση από τα πρώτα παιδικά χρόνια ως το Πανεπιστήμιο,
κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων στα Μουσικά Σύνολα και τις Συμφωνικές Ορχήστρες,
εκπαιδευτικό ωράριο για τους καθηγητές των Δημοτικών Ωδείων,
διεκδικούμε να σταματήσει η εκβιαστική προσπάθεια παραχώρησης των Συγγενικών και Πνευματικών μας Δικαιωμάτων από κανάλια και παραγωγούς