Σ.Ε.Η – Π.Μ.Σ.

Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΛΕΕΙ:  Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΗΔΕΝΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΓΩΝΑ

Σε μια εποχή που μας παίρνουν πίσω κάθε εργασιακό μας δικαίωμα, που προσπαθούν να τσακίσουν κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κάθε ψήγμα πολιτισμού, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, μετά την υπογραφή της Σύμβασης στο Εθνικό, στο ΚΘΒΕ και στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, δίνει τη μάχη και στο «Ελεύθερο» Θέατρο. Παλεύουμε για ένα θέατρο που θα εξασφαλίζει το δικαίωμα  να ζούμε από την τέχνη μας, ώστε να μπορούμε με τη σειρά μας να την εξελίσσουμε και να αναδεικνύουμε τον ουσιαστικό της ρόλο στην κοινωνία.

Την ίδια στιγμή που στα μεγάλα θέατρα της Αθήνας ανεβαίνουν παραγωγές ασύλληπτου χρήματος, ηθοποιοί, μουσικοί και το σύνολο των συντελεστών ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αίσχος της ωρομίσθιας ασφάλισης, τις απλήρωτες πρόβες, τα ατελείωτα ωράρια, τα ατομικά εκείνα συμφωνητικά που δεν εξασφαλίζουν ούτε στο ελάχιστο τη διάρκεια και τους όρους εργασίας, που επιτρέπουν στην εργοδοσία να μην καλύπτει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, που της επιτρέπουν την πληρωμή μας ακόμα και με σάντουιτς! Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε «πίσω από τα φώτα». Κι αυτό είναι το οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι εργοδότες. Εργοδότες μάλιστα που δραστηριοποιούνται από θέατρα μέχρι κανάλια, ξενοδοχεία και τράπεζες και που με τις ευλογίες της κυβέρνησης και τις πλάτες της Ομοσπονδίας, βρίσκουν έδαφος ώστε εδώ και 9 μήνες, που μετράει αυτός ο αγώνας, να κωλυσιεργούν σκοπίμως τις  διαπραγματεύσεις με το Σωματείο για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Αντίστοιχα προκλητική στάση φυσικά, κρατάει και το Υπ. Πολιτισμού. Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών προχώρησε σε 2 συναντήσεις με την Υπουργό Πολιτισμού, ζητώντας να μπει ως όρος οι παραγωγές του Φεστιβάλ Αθηνών να πληρώνονται με βάση τη σύμβαση του σωματείου, ωστόσο η απάντηση που έλαβε από την Υπουργό ήταν αρνητική. Η κυβέρνηση μάλιστα έχει βαλθεί να βοηθήσει την εργοδοσία ακόμη περισσότερο προχωρώντας σε διεργασίες που θα τις επιτρέψουν να νομοθετήσει, μέσω ενός «κανονιστικού πλαισίου», μια τριτοκοσμική αθλιότητα για το θέατρο και τους εργαζόμενους σε αυτό.

Για να μην κρυβόμαστε λοιπόν, πίσω από το δάχτυλό μας: Είναι ξεκάθαρο, τι εννοεί η κυβέρνηση όταν αναφέρεται στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Προφανώς αναφέρεται στην επαναφορά των συμβάσεων εκείνων που θα προβλέπουν ακριβώς το σφράγισμα της εργασιακής αυτής ζούγκλας, που θα επιβεβαιώνουν με τους πλέον άθλιους όρους τη δέσμευση των εργαζόμενων – καλλιτεχνών στις ορέξεις της μεγαλοεργοδοσίας.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς.

Ο αγώνας μας μετρά 9 μήνες τώρα. Συνεχίζουμε. Πατάμε πάνω στην πείρα της πετυχημένης κλαδικής απεργίας που πραγματοποιήθηκε στις 15 Μάρτη.

Στο μηδέν δεν επιστρέφουμε.

Συνεχίζουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε τη χρονιά που μας πέρασε. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και να πιέσουμε με κάθε τρόπο για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών, των δικών μας διεκδικήσεων.

 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

OUR VOICE SAYS: TO THOSE WHO NULIFY OUR LIFE, WE FIGHT BACK.

This is an era where workers’ rights are constantly withdrawn, with the slightest spec of dignity and culture aimed to be crushed. In these times, the Greek Actors Union follows the signing of a collective agreement in the National Theatre, the National Theatre of Northern Greece, and the regional theatre of Patras, with the next chapter: “Free” Theatre. We fight for a theater that will ensure our right to live from our craft, so that we may in turn evolve said art, and promote its crucial part in society.

At the same time where in the major theatres of Athens rise productions of inconceivable budget, actors, musicians, every contributor must face the vileness of hourly-wage insurance, unpaid rehearsals, unending work hours. And these individual contracts that do not in the least secure the proper duration and terms of work, allowing employers to freely ignore our medical care, and offer compensation in the form of sandwiches.

This is the ‘backstage’ reality we must face, this is the armory in the hands of the bosses. Ones active in theaters and TV, hotels and banks, who with the government’s blessings and the federation to back them, can delay the negotiations for the collective agreement. And thus the fight carries on, nice long months later.

An equally provocative stance, respectively, is held by the Ministry of Culture. The Greek Actors Guild held two meetings with the Minister of Culture, demanding for a condition where the productions of the Athens Festivals would be paid based on the Guild’s agreement. The response: negative. The government actually aids employers even more, processing, through a regulatory framework, a third world country-level degradation for theatre and its workers.

Let us not hide behind our finger, then. It is quite clear what the government means when referring to reintroducing collective agreements. Surely the kind which will finalize this occupational jungle, supporting the inhumane terms that will bind working artists to the whims of the big bosses.

They will not halt lest we stop them.

Nine months of struggles. We continue. We stand on the experience of the successful strike of March 15.

We shall not return to zero.

We are determined to continue the pressure to achieve the proper collective agreement, whatever the cost. Our needs and claims shall be fulfilled.

ΗΕLLENIC ACTORS UNION

PANHELLENIC MUSICIANS’ UNION

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε εχθές η αγωνιστική δράση στο Ηρώδειο, που οργάνωσε το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο θέατρο. Η αγωνιστική δράση έγινε πριν από την παράσταση «Αντιγόνη» σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια και παραγωγή Μάρκου Τάγαρη και ΣΙΑ ΕΕ

Η αγωνιστική δράση εντάσσεται στις κινητοποιήσεις που γίνονται μετά την άρνηση των θεατρικών επιχειρηματιών να έρθουν στη διαπραγμάτευση για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Οι σοβαρές ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάσταση αυτή, γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν σκεφτεί κανείς ότι οι  παραστάσεις που εντάσσονται στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπως η συγκεκριμένη, δεν έχουν, με ευθύνη της κυβέρνησης, ως όρο και προϋπόθεση την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Εννέα μήνες τώρα παλεύουμε για ένα θέατρο που θα εξασφαλίζει το δικαίωμα να ζούμε από την τέχνη μας, ώστε να μπορούμε με τη σειρά μας να την εξελίσσουμε και να αναδεικνύουμε τον ουσιαστικό της ρόλο στην κοινωνία. Αυτό το περιεχόμενο έχει για εμάς η μάχη για την Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Μάχη για τη ζωή και την τέχνη μας.

Στην χθεσινή μας κινητοποίηση η ρυθμική αφήγηση αυτού που βιώνουμε στο θέατρο καθοδηγούσε τις χορευτικές κινήσεις και τα κόκκινα αποφασισμένα γράμματα που σχηματίστηκαν μπροστά από την είσοδο: Συλλογική Σύμβαση. Δίπλα σε αυτά τα αποφασισμένα κόκκινα γράμματα ζητήσαμε από το κοινό να εκφράσει τη στήριξη  του. Δεκάδες οι υπογραφές και οι ευχές… εκατοντάδες οι φωνές και τα χαμόγελα που μας παρακινούσαν να συνεχίσουμε. Η συγκινητική ανταπόκριση μας δίνει ακόμα μεγαλύτερο κουράγιο, θάρρος και αισιοδοξία. Ευχαριστούμε πολύ.

Συνεχίζουμε!!