Μεγάλη η συμμετοχή στην Απεργία ηθοποιών και μουσικών σήμερα στα Θέατρα!

Τα περισσότερα μεγάλα θέατρα έμειναν κλειστά! Σε κλίμα ενθουσιασμού έγινε η συγκέντρωση στην Βουκουρεστίου.

“Η δυναμική του αγώνα μας ειναι μεγάλη γιατί είναι μεγάλο το δίκιο μας” είπε ο πρόεδρος του ΠΜΣ Β.Παρασκευόπουλος.

“Τα σωματεία μας μετά από πολύμηνη προετοιμασία πήραν την ευθύνη να προχωρήσουν σε μία ενέργεια επιθετική απέναντι στην εργοδοσία. Αυτή η απόφαση δεν πάρθηκε σε μια στιγμή απόγνωσης λόγω της αδιαλλαξίας της εργοδοσίας. Αντίθετα, ήταν αποτέλεσμα συστηματικής προεργασίας και καλής εκτίμησης της κατάστασης. Ήταν φυσική συνέχεια της γραμμής και του περιεχομένου της δράσης που έχουν τα ίδια τα σωματεία μας. Ήρθε σαν συνέχεια μιας μεγάλης προσπάθειας που έχουν ανοίξει Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και δεκάδες Πρωτοβάθμια σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ”.

“Το δρόμο μας τον έδειξαν οι Συλλογικές Συμβάσεις που υπέγραψαν οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, το Συνδικάτο των Οικοδόμων με τον «ΑΚΤΟΡΑ», το ΣΕΗ με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με Εθνικό Θέατρο και με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας”

 

“Σήμερα το χειροκρότημα και η τιμή ανήκει σε αυτούς που δεν ανέβηκαν στη σκηνή” είπε η πρόεδρος του ΣΕΗ Λ.Καφαντάρη.

“Οι εργοδότες είναι αναγκασμένοι να είναι πιο προσεκτικοί, εφόσον ξέρουν ότι δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν έναν-έναν τον κάθε ηθοποιό, αλλά τους ηθοποιούς μαζί ενωμένους με το σωματείο μας μπροστά.  Αλλά,  η πιο μεγάλη κατάκτηση ήταν ότι ζωντάνεψαν ακόμα περισσότερο οι συλλογικές διαδικασίες μας. Συζητήσαμε, ανταλλάξαμε γνώμες, πήραμε πρωτοβουλίες καλλιτεχνικές και κινηματικές. Συναντηθήκαμε μαζί στον αγώνα ηθοποιοί, μουσικοί, αλλά και τεχνικοί παρά την άρνηση της Ομοσπονδίας και των Σωματείων τους να τους καλύψουν με προκήρυξη απεργίας .

Εχουμε ευθύνη. Απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στην τέχνη μας, απέναντι στους εργαζόμενους που αποτελούν τον τελικό αποδέκτη της. Το ΣΕΗ έχει αναγνωρίσει και αναλάβει αυτή την ευθύνη. Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε με αισιοδοξία, πείσμα και επιμονή”

 

 

Αν κάτι έγινε ολοφάνερο σε όλον αυτό τον αγώνα της Απεργίας της 15ης Μάρτη ήταν αυτό:  Η λογική “δε γίνεται τίποτα” ηττήθηκε.

Ο αγώνας για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας έχει μπεί πλέον σε σταθερές και σίγουρες ράγιες!