Η Κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει νέο νόμο για τα εργασιακά και τη λειτουργία των Σωματείων, που δικαιολογημένα ξεσηκώνει θύελλα διαμαρτυριών από τους εργαζόμενους και τα Σωματεία τους.
Οι γενικές κατευθύνσεις του συμβάλλουν αντικειμενικά, σε ένα εργασιακό τοπίο που ο εργοδότης θα μπορεί να ελέγχει το σύνολο της ζωής ενός εργαζομένου, δεν υπάρχουν όρια εργάσιμου – «ελεύθερου» χρόνου, ανεβάζει το ποσοστό της απλήρωτης εργασίας και κατά συνέπεια θα οδηγήσει προς τα κάτω τις αμοιβές σε όλους, είτε δουλεύουν 8ωρο σήμερα, είτε λιγότερο, είτε πιο σύνθετα, όπως π.χ. στους κλάδους του πολιτισμού.
Για τον κλάδο μας με το νέο νόμο θα αυξηθεί και θα εντατικοποιηθεί η εργασία, χωρίς αυτό να συνδέεται με αύξηση της αμοιβής μας.
Στην πράξη το νομοσχέδιο σημαίνει περισσότερες και άστατες ώρες, με λιγότερο μισθό – αμοιβή!
Αυτή η κατάσταση υπάρχει σε ένα βαθμό ήδη στον επάγγελμά μας και έρχεται από τη λογική της «αμοιβής πακέτο», άσχετα από τις ώρες απασχόλησης ιδιαίτερα σε στούντιο και τηλεόραση. Στη διασκέδαση η αμοιβή σχετίζεται με τον κόσμο που ήρθε, ενώ το ωράριο συνήθως λειτουργεί σαν το λάστιχο, ανάλογα με τι θέλει ο πελάτης, ακόμα και σπαστό όπως π.χ. στα ξενοδοχεία.
Αυτό το εργασιακό τοπίο, δεν έχει σχέση με τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος, αλλά με την κατάργηση της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων με το νόμο 3986/2011, που διασφάλιζαν ωράριο, όρους εργασίας και αμοιβής.
Με το νέο νόμο οι δυνατότητα του εργοδότη να μας κρατά όσο θέλει στη δουλειά, χωρίς πρόσθετη αμοιβή θα διευρυνθεί σπρώχνοντας στην ουσία ακόμα παρακάτω τις αμοιβές μας. Ιδιαίτερα η θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής κάρτας του εργαζομένου θα δημιουργήσει και νέες πιέσεις σε ένα επάγγελμα που η πρόβα συνήθως δε γίνεται στο χώρο δουλειάς, δε θεωρείται εργασία και το ημερήσιο ωράριο της παράστασης δεν ξεπερνά τις 4 με 5 ώρες. Αν ο μουσικός έτσι θεωρηθεί part time και δουλέψει με ωρομίσθιο, το ημερομίσθιό του μπορεί να φτάσει έως και τα 15 €!!
Ο νέος νόμος θα εντείνει την εικόνα, ότι για να μπορεί να ζήσει κάποιος, πρέπει να τρέχει από δουλειά σε δουλειά με πολλαπλούς εργοδότες, κάνοντας συγχρόνως τρεις και τέσσερεις δουλειές, αλλά στο τέλος να πληρώνεται με το ζόρι ένα μισθό για τα μηνιάτικα έξοδά του. Αυτό αποδεικνύει και στον κλάδο μας ότι η ελαστικοποίηση της εργασίας μας, η αύξηση της εντατικοποίησης και της εκμετάλλευσης οδηγεί στην αύξηση της Ανεργίας και της ετεροαπασχόλησης, της αβεβαιότητας ανά σεζόν.
Στα Μουσικά Σύνολα ο νέος νόμος θα φέρει αλλαγές. Στις Συμφωνικές Ορχήστρες τα κενά που υπάρχουν σε οργανικές θέσεις Μουσικών Συνόλων, θα «καλυφθούν» με αύξηση της υπερωριακής απασχόλησης των μονίμων με αποτέλεσμα, τη διακοπή εργασίας των συμβασιούχων που κάλυπταν τις θέσεις, ενώ για το μόνιμο προσωπικό θα αυξηθούν οι ώρες εργασίας, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Σε Φιλαρμονικές που οι μουσικοί αμείβονται υπερωριακά για έκτακτες υπηρεσίες, η απασχόληση αυτή θα ενταχτεί στη λογική της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Δίνει λοιπόν το δικαίωμα, καταργώντας και τη μία μέρα ρεπό, έως και για 9 παραστάσεις την εβδομάδα, με τον ίδιο μισθό και κόπωση που δεν αναπληρώνεται.
Το νέο νομοσχέδιο περιορίζει το δικαίωμα στη μητρότητα. Η άδεια από τον εργοδότη θα δίνεται όταν αυτός το θέλει μέχρι το παιδί να κλείσει τα 8, ενώ η αποζημίωση του ΟΑΕΔ θα μειωθεί στο μισό για τα νέα ζευγάρια.
Φυσικά όταν ο νόμος αυτός καταργεί το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, η μητρότητα και η πρόσβαση στον πολιτισμό θα αφορούν μια μικρή ελίτ.
Δεν έφταναν όλα αυτά, αλλά η κυβέρνηση, με ευχολόγια κατά της βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης, θα φέρει στο χώρο μας «Κώδικες Δεοντολογίας». Βλέποντας τα πρώτα δείγματα στην Ε.Λ.Σ., στόχο έχουν να δεσμεύσουν κάθε εργαζόμενο με πειθαρχικά μέτρα – έως και την απόλυση – στο όνομα της γενικόλογης καταδίκης της «βίας» εντάσσοντας σ’ αυτή τη κατηγορία οτιδήποτε είναι επικίνδυνο για τα συμφέροντα της επιχείρησης (π.χ. κινητοποιήσεις και απεργίες).
Φεύγει από την ευθύνη του κράτους η Επιθεώρηση εργασίας, που ως τώρα είχε την ευθύνη του ελέγχου στους χώρους δουλειάς.
Όλες αυτές οι αλλαγές στις εργασιακές μας σχέσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν αν δε χτυπηθούν τα Σωματεία και η Συλλογική διεκδίκηση.
Σήμερα η Κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να εφαρμόσει το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την Απεργία εξασφαλίζοντας το 50% με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Διευρύνει την ηλεκτρονική συμμετοχή σε όλες τις διαδικασίες, ακόμα και στις εκλογές – «κίνημα» με like στο facebook. Με λίγα λόγια καταργεί τη μυστικότητα της ψήφου, εκφυλίζει τις Γενικές Συνελεύσεις, αφού το αποτέλεσμα θα καθορίζεται πολλές φορές, από αυτούς που δε συμμετέχουν σε αυτές, πιθανόν και από μη μέλη του Σωματείου, αυξάνοντας τη δυνατότητα παρέμβασης της Εργοδοσίας και των Κυβερνήσεων στη λειτουργία των Σωματείων μας.
Απαγορεύεται η περιφρούρηση της Απεργίας, μειώνεται η προστασία των συνδικαλιστικών εκπροσώπων. Απολυμένοι που δικαιώνονται δικαστικά δεν επαναπροσλαμβάνονται.
Ο νέος νόμος για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και για τη λειτουργία των συνδικάτων δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», αλλά μέρος ενός μακρόχρονου σχεδίου που υλοποιείται με μεγάλη συνέπεια διαδοχικά από όλες τις Κυβερνήσεις στη Χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη. Στη Γερμανία έχει ψηφιστεί από το 1994. Στην Ιταλία η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου είναι θεσπισμένη με νομοθετικό διάταγμα του 2003 και υπουργική εγκύκλιο του 2005. Στη Βρετανία η διευθέτηση του χρόνου εργασίας ορίζεται με βάση τον κανονισμό για τον εργάσιμο χρόνο του 1998. Στη Γαλλία οι νομοθετικές ρυθμίσεις του 2005 και ο νόμος Ελ Κομρί της Κυβέρνησης Ολάντ το 2016, επέκτειναν τις δυνατότητες των εργοδοτών να διευθετούν τον εργάσιμο χρόνο.
Στη Χώρα μας η διευθέτηση του χρόνου εργασίας έχει έρθει από το 2011 με το ν. 3986. Αυτός ο νόμος που ήρθε από την πρώτη μνημονιακή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προέβλεπε τη δυνατότητα απλήρωτης υπερωριακής εργασίας μέσω Συλλογικής Σύμβασης. Ακολούθησε ο ν. 4498/2017 με τον οποίο η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε κοινοτική οδηγία που διευρύνει το χτύπημα στο ωράριο, καθιερώνοντας για τους νοσοκομειακούς γιατρούς ωράριο 48 ωρών την εβδομάδα, που μπορεί να φθάνει μέχρι και τις 60 ώρες την εβδομάδα, δηλαδή 12 ώρες την ημέρα!
Στον κλάδο μας έχει ήδη εφαρμοστεί από το 2016 η διευθέτηση του χρόνου εργασίας στους τεχνικούς του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, με Σύμβαση που το Σωματείο του Μεγάρου υπέγραψε, δείχνοντας τις δυνατότητες που έχει η εργοδοσία να επιβάλλει τις ανάγκες της ακόμα και όταν υπάρχει Σωματείο. Να θυμίσουμε επίσης ότι το Σωματείο του Μεγάρου, ήταν και παραμένει, βασικός υποστηρικτής της πλειοψηφίας στην ΠΟΘΑ. Χαρακτηριστικό είναι ότι μπροστά σε μια τόσο σοβαρή εξέλιξη, η Ομοσπονδία δεν έβγαλε ούτε ανακοίνωση, τη στιγμή που σήμερα μιλά για ανατροπές του αιώνα.
Είναι φανερό πως αυτό το νομοσχέδιο δεν έρχεται «για την αντιμετώπιση της πανδημίας». Ίσα – ίσα, προετοιμάζει το έδαφος για την «επόμενη μέρα» από την οικονομική κρίση, ενώ έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα από νόμους και ΠΝΠ, από τα οποία ήδη πληρώνουμε.
Ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους!
Το ν/σ Χατζηδάκη να μείνει στα χαρτιά και να ακυρωθούν όλοι οι νόμοι των τελευταίων χρόνων που μας έφεραν ως εδώ.