Με αφορμή τις συζητήσεις περί ενότητας, το σωματείο μας καλεί στην πιο πλατιά και ουσιαστική
Κάθε σωματείο είναι γνωστό ότι έχει την αυτοτέλειά του, τα όργανα που το εκπροσωπούν, που εκπροσωπούν μια λογική , μια κατεύθυνση διεκδίκησης για τον κλάδο που αντιπροσωπεύουν. Έτσι οφείλουν τουλάχιστον να κάνουν. Το Σωματείο Μουσικών Βορείου Ελλάδος με πρόσφατη του ανακοίνωση κατηγορεί με βαρύτατους χαρακτηρισμούς το Σωματείο μας, επειδή κάνουμε κριτική στον ΠΟΘΑ (?!) που με τη στάση της και τη δράση της πλειοψηφίας του ΔΣ της, συμπορεύεται με την εργοδοσία ή το λιγότερο καλλιεργεί ότι το καλό του επιχειρηματία είναι και καλό του κλάδου μας, ή ότι μια άλλη κυβέρνηση θα μας δώσει το «επίδομα».
Αναρωτιόμαστε αν η κριτική μας είναι υπερβολική όταν μέχρι τον Ιούλη του 2020 η ΠΟΘΑ είχε σημαία το αίτημα «επιδότηση της εργασίας» που αφορά επιδότηση των μεγάλων επιχειρηματιών; Είναι τυχαία τα κοινά δελτία τύπου της ΠΟΘΑ με τους εργοδότες, χωρίς καμία εξουσιοδότηση από το ΔΣ;
Είναι τυχαίο που ενώ ο κλάδος μας είναι σε κρίση και αβεβαιότητα, που η κυβέρνηση δεν έχει πάρει ούτε ένα μέτρο στήριξης, την ίδια ώρα η ΠΟΘΑ προτείνει ημερίδες και συνέδρια με την Μενδώνη και εργοδοτικές ενώσεις; Μήπως είμαστε όλοι αυτοί μαζί στην κρίση και δεν το έχουμε καταλάβει; Την ίδια στιγμή η ίδια η ΠΟΘΑ από τον Απρίλη τρέχει πίσω από ημερομηνίες και πρωτοβουλίες των σωματείων μας, ενώ το Μάρτη με αφορμή καταγγελίες συναδέλφων για δεδουλευμένα, μας έλεγε να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει, ότι «θα λογαριαστούμε μετά».
Αυτά και πολλά ακόμα είναι άξια κριτικής όπως οφείλουμε σαν πρωτοβάθμιο σωματείο να κάνουμε. Εδώ χρειάζεται επίσης να θυμίσουμε ότι το Προεδρείο της ΠΟΘΑ προέκυψε μετά από ένα συνέδριο που έδωσε οριακή πλειοψηφία στην αντίληψη που σήμερα είναι στο τιμόνι. Το τι εννοούν ενότητα φάνηκε από το ΔΣ που έγινε η συγκρότηση του Προεδρείου. Εκεί με σύντομες «δημοκρατικές» διαδικασίες αποκλείστηκε η αντίληψή μας από κάθε θέση στο Προεδρείο ως «επικίνδυνη», παρόλο που ψηφιστήκαμε από ένα πολύ μεγάλο μέρος των συνέδρων.
Στην αντίληψη τους σωματείου μας δεν λείπει η ενότητα. Ίσα – ίσα το σωματείο απευθύνεται σε νέους συναδέλφους που μόλις βγήκαν στο επάγγελμα, ανέργους, ορχήστρες, μαέστρους, μικρούς επαγγελματίες που έχουν πχ ένα μικρό ωδείο κοκ χωρίς ταμπέλες. Αυτοί που δε χωράνε στο σωματείο μας είναι οι εργοδοτικές ενώσεις, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι ΑΕ, η εργοδοσία του χώρου , ούτε και οι Κυβερνήσεις, προηγούμενες και τωρινές και οι πολιτικές τους.
Το σωματείο μας έχει σταθεί δίπλα σε κάθε εργαζόμενο που διεκδικεί το δίκιο του άσχετα από το τι ψηφίζει. Όμως αποκαλύπτουμε τις πολιτικές ,που μας έχουν φέρει ως εδώ, για να γίνεται πιο αποτελεσματικός ο αγώνας μας, για να καταλαβαίνει κάθε εργαζόμενος ποιος είναι απέναντι του και ποιος είναι μαζί του. Όλα αυτά συγχρόνως με την οργάνωση του αγώνα και της διεκδίκησης , απέναντι σε αυταπάτες , την απογοήτευση και την ηττοπάθεια.
Ακριβώς λοιπόν για αυτή τη δράση μας και όχι γιατί φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε πρωτοπορία, όπως μας κατηγορεί ο ΣΜΒΕ και είναι άξιο απορίας, το σωματείο μας γίνεται όλο και πιο μαζικό, έχουμε εκατοντάδες νέες εγγραφές από το Μάρτη και έχουν γίνει μαζικές συνελεύσεις, νέα παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα, πρωτοβουλίες στο κίνημα, κοινές δράσεις με πολλούς μουσικούς συλλόγους που ήδη λειτουργούν ανά τόπους στη χώρα. Πρωτοβουλίες με πολιτιστική χροιά, συγκρότηση επιτροπής αλληλεγγύης, συναντήσεις ανά κλάδο και είδος δουλειάς και πολλές ακόμα ιδέες και προτάσεις που είναι στα σκαριά για την αναβάθμιση του ίδιου του συλλόγου. Μάλιστα τέτοια δράση υπήρχε και υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, μέσα από την οποία το σωματείο κρατήθηκε ζωντανό και αγωνιστικό. Δεν φανερωθήκαμε από το μηδέν το Μάρτη του 2020.
Σαν σωματείο, παρά τις πρωτόγνωρες δυσκολίες που μας έφερε και η τωρινή κρίση με αφορμή την πανδημία, σε κάθε στιγμή προσπαθούμε η απόγνωση, αλλά και απογοήτευση που επικρατεί στους συναδέλφους μας να μετατραπεί σε οργάνωση και διεκδίκηση. Πήραμε πολλές και πολύμορφες πρωτοβουλίες για να κρατήσουμε τη διεκδίκηση ψηλά. Σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες καλούμε και τον ΣΜΒΕ από την πρώτη στιγμή. Αυτή η απαιτητική προσπάθεια έχει δώσει τη δυνατότητα το Σωματείο να παρεμβαίνει στον κλάδο και να τον κινητοποιεί και όχι μια αντίληψη «ηγεμονισμού» που αναφέρετε.
Παρά τους χαρακτηρισμούς σας που είναι το λιγότερο αναίτιοι και προβληματικοί , καλούμε με ειλικρινή πρόθεση το Σωματείο σας ,δίπλα μας στους αγώνες που θα οργανώσουμε το δύσκολο διάστημα που έρχεται. Αγώνες που πρέπει να έχουν μέτωπο απέναντι σε Κυβερνήσεις και Εργοδοσία, γιατί όπως ήδη βιώνουμε δεν είμαστε «όλοι ένας πολιτισμός» όπως μας λένε από την κυβέρνηση και ούτε θα γίνουμε.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Βασίλης Παρασκευόπουλος Κώστας Σταυρόπουλος