Απευθυνόμαστε σε κάθε άνθρωπο που αγαπάει τη μουσική,
την τέχνη μας!
Απευθυνόμαστε σ’ όλους όσους όταν ξυπνάνε το πρωί, όταν πηγαίνουν στη δουλειά τους, όταν διασκεδάζουν, όταν αγαπούν, όταν χαίρονται ή λυπούνται, όταν ονειρεύονται, όταν αγωνίζονται για τα όνειρά τους – με άλλα λόγια όταν ζουν, ακούνε μουσική! Σ’ όλους όσους η τέχνη που ασκούμε δίνει κουράγιο και δύναμη. Σ’ όλους εσάς που αποτελείτε την πηγή έμπνευσής μας αλλά και τον αποδέκτη του έργου μας.
Απευθυνόμαστε σ’ εσένα που τώρα μας ακούς.
Σ’ εσένα, που δουλεύεις μισές ώρες για μισό μισθό.
Σ’ εσένα, που αγωνιάς αν θα έχεις μεροκάματο αύριο.
Σ’ εσένα, που αγωνιάς αν θα σε προσλάβει ξανά το ξενοδοχείο ή αν θα μείνεις άνεργος.
Σ’ εσένα, που είσαι μητέρα και γύρισες στο σπίτι να δουλέψεις μπροστά στην κάμερα με τα παιδιά στα πόδια σου.
Σ’ εσένα, που βγήκες σε αναστολή εργασίας από την επιχείρησή σου.
Σ’ εσένα, που σχόλασες από 24ωρη βάρδια στο νοσοκομείο.
Σ’ εσένα και σ’ όλους τους εργαζόμενους σ’ όλη την Ελλάδα!
21 Μαΐου 2020
Παγκόσμια ημέρα πολιτισμού. Διαδηλώνουμε με την τέχνη μας.
«Είμαστε μαζί σου!»
Σήμερα, σε κάθε σημείο της Ελλάδας, όπου μπορούμε να φτάσουμε, είμαστε παρόντες με την τέχνη μας. Από την Ακρόπολη μέχρι τον Λευκό Πύργο, από τα Γιάννενα ως το Ηράκλειο, από τον Πειραιά ως την Πάτρα. Είμαστε εδώ και ταυτόχρονα είμαστε παντού, σε όλες τις γειτονιές. Μεγαλώνουμε την αλυσίδα! Απλώνουμε τους κρίκους της να μας ακούσουν όλοι οι εργαζόμενοι. Σήμερα τραγουδάμε για την τέχνη μας και τη δουλειά μας! Σήμερα το τραγούδι μας ενώνεται με όλο το λαό!
Η πανδημία χτύπησε το χώρο της τέχνης και του πολιτισμού αρκετά πριν τη λήψη των αναγκαίων μέτρων περιορισμού που επέβαλλε η Κυβέρνηση, κάνοντας δυσκολότερη την κατάσταση που επικρατούσε στο επάγγελμά μας.
Σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης οι κυβερνήσεις βάζουν στη ζυγαριά την επιβίωση και την αξιοπρέπειά μας, με τα κέρδη των επενδυτικών τους προγραμμάτων. Η συντριπτική πλειοψηφία των καλλιτεχνών μένει χωρίς ουσιαστικά μέτρα στήριξης, όπως και το σύνολο των εργαζομένων.
Όμως, από την πρώτη στιγμή οι μουσικοί, συνολικά οι καλλιτέχνες, συμβάλλαμε με την τέχνη μας και με όλες μας τις δυνάμεις να κρατηθεί ψηλά το ηθικό της κοινωνίας, να μείνει ο κόσμος αισιόδοξος και δημιουργικός.
«Έλα μαζί μας κι εσύ!»
Διαδηλώνουμε για το δικαίωμά μας στη δουλειά! Για το δικαίωμα όλου του κόσμου να έχει πρόσβαση στην τέχνη και τον πολιτισμό. Γιατί η τέχνη – όπως και η υγεία, η παιδεία, ο αθλητισμός, όπως καθετί που συμπληρώνει τη ζωή των ανθρώπων και της κοινωνίας – είναι ανάγκη και δικαίωμα για όλους.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των εργαζομένων όλης της χώρας!
Για να μη φορτωθούμε ξανά στις πλάτες μας τη νέα κρίση που έφτασε.
«Ζητάμε τη στήριξή σου – Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στο δικό σου αγώνα»
«Σιχαίνομαι ένα τραγούδι που σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι άχρηστος.
Σιχαίνομαι ένα τραγούδι που σε κάνει να πιστεύεις
πως είσαι απλά γεννημένος για να χάνεις.
Καταδικασμένος να χάνεις.
Ότι είσαι άχρηστος για όλους, για οτιδήποτε.
Επειδή είσαι πολύ γέρος ή πολύ νέος ή πολύ παχύς ή πολύ λεπτός,
πολύ άσχημος ή πολύ το ένα ή… ή το άλλο.
Τραγούδια που σε ταπεινώνουν ή σε κοροϊδεύουν για την τύχη σου.
Εγώ είμαι στο δρόμο για να παλέψω ενάντια σε αυτά τα τραγούδια
μέχρι την τελευταία μου ανάσα και την τελευταία σταγόνα του αίματός μου.
Είμαι στο δρόμο για να τραγουδήσω τραγούδια
που θα σου αποδείξουν πως αυτός είναι ο δικός σου κόσμος
και πως ακόμα κι αν σου έχει φερθεί σκληρά
και σε έχει κλωτσήσει κάτω μια ντουζίνα φορές,
ό,τι χρώμα και αν είσαι, ό,τι είδους άνθρωπος και αν είσαι,
εγώ είμαι στο δρόμο για να πω τραγούδια
που θα σε κάνουν να νιώσεις περηφάνια γι’ αυτό που είσαι και γι’ αυτό που κάνεις.
Τα τραγούδια που γράφω
φτιάχνονται για όλους τους ανθρώπους που είναι σαν κι εσένα».
Γούντι Γκάθρι