Καλούμε κάθε συνάδελφο μουσικό, κάθε καλλιτέχνη, κάθε εργαζόμενο στο χώρο του πολιτισμού να υπογράψει και να διακινήσει το ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου το οποίο επισυνάπτουμε. Όσοι συμφωνούν με το ψήφισμα μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα στο mail του Συλλόγου (pmu@pmu.gr) με το παρακάτω μήνυμα.
Συνυπογράφω το ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου για την Παλαιστίνη (Επώνυμο Όνομα, ιδιότητα).
ΨΗΦΙΣΜΑ
Μολύβι όλη μέρα ο ουρανός
πύρινο τη νύχτα πορτοκάλι.
Μα η καρδιά μας σταθερή
σαν λουλούδι σκαλισμένο σε ασπίδα.
(…)
Έχουμε αδέλφια στον κόσμο παντού·
όμορφα αδέλφια· μας αγαπούν. Μας κοιτάζουν και κλαίνε,
(…}
Δεν μας αφήνουν μόνους. Όχι, δεν μας αφήνουν μόνους…»
«Κατάσταση πολιορκίας», Μαχμούντ Νταρουίς, (μτφ. Γιώργος Μπλάνας)
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Απαιτούμε να σταματήσει τώρα η μαζική σφαγή του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος του Ισραήλ που γίνεται με την ενεργή στήριξη και της κυβέρνησης της χώρας μας, στο πλευρό των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Στεκόμαστε πάντα με τους λαούς, με τον λαό της Παλαιστίνης που μετράει , από την πρώτη μέρα έναρξης της επίθεσης του Ισραήλ πάνω από 8000 σκοτωμένους, πάνω από 3.000 σκοτωμένα παιδιά και βρέφη. Δίπλα στα 2 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, μέσα σε δυο υπολείμματα από την γη που κατείχαν πριν την εισβολή του Ισραήλ, την Λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη. Εκεί, σε μια έκταση λίγο μικρότερη από το νησί της Άνδρου, στοιβάζονται πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε νερό, φαγητό, φάρμακα, ρεύμα. Βομβαρδίζονται αδιακρίτως νοσοκομεία, σχολεία, εγκαταστάσεις του ΟΗΕ. Γίνεται συστηματική χρήση όπλων που έχουν απαγορευτεί από διεθνείς συμβάσεις όπως οι βόμβες φωσφόρου που προκαλούν φριχτό θάνατο αλλά και ανεπανόρθωτες βλάβες σε όσους επιβιώσουν.
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Η θέση μας είναι δίπλα σ’ έναν λαό ο οποίος εδώ και 80 σχεδόν χρόνια, ζει μέσα σε ένα καθεστώς κατοχής και απαρτχάιντ, με 100.000 σκοτωμένους και πάνω από 5.000 πολιτικούς κρατούμενους με αποκλεισμούς, φυλακίσεις, βασανισμούς και διεκδικεί να έχει πατρίδα. Την ίδια ώρα ο λαός του Ισραήλ πληρώνει βαρύτατο τίμημα από την πολιτική αφανισμού που ασκεί το αντιδραστικό κράτος.
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Στεκόμαστε απέναντι στην εμπλοκή της χώρας μας στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και τα σχέδια ξεριζωμού τους! Παρόλη την ομόφωνη απόφαση του κοινοβουλίου το 2015, υπέρ της αναγνώρισης τη Παλαιστίνης με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, σήμερα αξιοποιείται στο πλευρό του Ισραήλ η βάση της Σούδας ,η φρεγάτα “Ψαρά’, η πτέρυγα 112 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, ενώ υπονοείται ότι μπορεί να αξιοποιηθούν η Κάρπαθος ή η Λάρισα.
Στεκόμαστε απέναντι στον άθλιο προπαγανδιστικό μηχανισμό των fake news, με τη συμμετοχή κυβερνήσεων και κρατών της «πολιτισμένης», όπως λένε, «Δύσης» που προσπαθεί να αθωώσει τη βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους, να ενοχοποιήσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και τη λαϊκή αλληλεγγύη που εκφράζεται παγκοσμίως.
Την ώρα αυτή, στην Παλαιστίνη, μια ακόμη μάνα γράφει το όνομα του παιδιού της στο κορμί του, για να το αναγνωρίσει μετά τον θάνατό του. Κάτι τέτοιο δε λέγεται «αυτοάμυνα του Ισραήλ», λέγεται αποκτήνωση.
Και η αποκτήνωση δεν είναι μια λέξη που μπορούμε να συνηθίσουμε. Να τη σβήσουμε πρέπει και στη θέση της, με τους αγώνες και την τέχνη μας, να γράψουμε τη λέξη: αλληλεγγύη!
Αδέλφια μας στην Παλαιστίνη, όμορφα αδέλφια, όχι, δεν είστε μόνοι! Είναι μαζί σας τα εκατομμύρια λαού σε όλο τον κόσμο, οι χιλιάδες λαού στην Ελλάδα που διαδηλώνουν (ακόμα κι όταν τους το απαγορεύουν οι κυβερνήσεις/ συλλαμβάνονται). Είμαστε ανάμεσά τους κι εμείς, οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα, που με την τέχνη μας και «με τα δυο δάχτυλα ανοιγμένα στο σήμα της ΝΙΚΗΣ»[1], θα φωνάζουμε:
Τούτη την Γη την λέγαν Παλαιστίνη.
Παλαιστίνη την λένε Ακόμα!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ! Τώρα αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του
1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
[1] Γιάννης Ρίτσος