Άφησε βαθιά τη σφραγίδα του στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, δίνοντας έκφραση αλλά και νέους δρόμους στις μουσικές μας καταβολές και ρίζες.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, έχει συνθέσει ορισμένα από τα πιο εμβληματικά πολιτικά τραγούδια που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα μένουν στη συλλογική μνήμη.
Από πολύ νεαρή ηλικία και σε όλη την μετέπειτα διαδρομή του, συνδύαζε το παραδοσιακό στοιχείο με τα πιο σύγχρονα μουσικά ιδιώματα.
Οι δεκαετίες του ’60 και του ’70 ήταν οι πλέον καθοριστικές στην μουσική διαδρομή του. Παρουσίασε αξιόλογο και αγαπητό από τον κόσμο έργο, με ξεκάθαρη και συνεπή άποψη που θα επεκτεινόταν και θα βάθαινε τα επόμενα 60 χρόνια δίνοντας πολύ σημαντικά έργα.
Έγραψε και ηχογράφησε δεκάδες ανεπανάληπτα σάουντρακ από το ξεκίνημα σχεδόν της διαδρομής του. Δεν παύει να εμπνέεται από την παράδοση και βεβαίως από το σύγχρονο λαϊκό και «έντεχνο» τραγούδι, από το ροκ, στις διάφορες εκφάνσεις του ακόμη και τις ψυχεδελικές και βεβαίως από την avant-garde.
Η μουσική του ακούγεται και σε θεατρικές παραστάσεις. Έξοχες μουσικές, αθάνατα τραγούδια.
Μόλις στα 24 χρόνια του κατακτά Βραβείο Μουσικής, στην 4η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη για τα θέματά του στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Μικρές Αφροδίτες».
Συνεχίζει με τις ταινίες «Ένας Ντελικανής» «Διωγμός» «Οι Εληές» «Οι Αδίστακτοι» «Η Μοίρα του Αθώου» τιμημένη με Βραβείο Μουσικής στην 6η εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου, «Κατηγορώ τους Ανθρώπους» «Ο Φόβος» «Ο Ψαρόγιαννος» «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου» «Η 7η Μέρα της Δημιουργίας» «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» «Vortex/Το Πρόσωπο της Μέδουσα» «Εκείνος κι Εκείνη» «Επιχείρησις Απόλλων» και πολλές άλλες.
Ξεχωριστές δουλειές του Γιάννη Μαρκόπουλου από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70 τα άλμπουμ: «Τα Τραγούδια του Νέου Πατέρα» «Διάλειμμα» το περίφημο ριζίτικο «Πότε θα κάνη ξαστεριά» «Μετανάστες» «Θεσσαλικό Κύκλο» «1922 Στους δρόμους της καταστροφής» «1940 Πόσα χρόνια δίσεχτα» «Πότε θα κάνη ξαστεριά» «Αγρίμια και αγριμάκια μου» «Χίλια μύρια κύματα μακρυά τ’ Αϊβαλί» «Την εικόνα σου» «Ο τόπος μας είναι κλειστός» (χορωδία) «Τα λόγια και τα χρόνια» «Μαλαματένια λόγια».
Στην μεταπολίτευση κυκλοφορούν οι «Μετανάστες» και ο «Θεσσαλικός Κύκλος» «Η Αντάρα, το Λενάκι κι η Ρηνιώ» «Μιλώ για τα παιδιά μου» «Η φάμπρικα» « Εδώ στη ξένη χώρα» «Ο δάσκαλος» «Το παζάρι» «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» «Σεργιάνι στον κόσμο» «Παραπονεμένα λόγια».
Στη δεκαετία του ’80 κυκλοφορεί πάνω από δέκα δίσκους, δίνοντας πολλές συναυλίες και κρατώντας πάντα το ενδιαφέρον του κόσμου και σε σχέση με το έργο του.
Τα τελευταία 15 χρόνια οι μουσικές του Γιάννη Μαρκόπουλου δεν θα σταματήσουν να ακούγονται και ο ίδιος δεν θα σταματήσει να τις παρουσιάζει «ζωντανά» χωρίς να ξεχνάμε και τις διασκευές νεοτέρων σε live και δισκογραφία.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μουσικοσυνθέτες.
Πάντα ζωντανός στην μνήμη μας, μέσα από τα τραγούδια του, που τραγουδήθηκαν και θα τραγουδιούνται από γενιές και γενιές Ελλήνων.
Η Εξόδιος Ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 15/6 στις 17.00 στη Μητρόπολη Αθηνών.
Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.