Καλούμε σε σύσκεψη την Παρασκευή 4 Φλεβάρη στις 10.30 στα γραφεία του Συλλόγου και συμμετέχουμε στη συγκέντρωση σωματείων φορέων, της ΟΓΕ, στις 8 Μάρτη 2022, 18.00 στο Σύνταγμα.
Πρωτοστατούμε ώστε να δυναμώσει τώρα ο συλλογικός οργανωμένος αγώνας για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες των γυναικών στην εργασία, την καλλιτεχνική δημιουργία. Ξεπερνώντας κάθε είδους οικονομικούς, κοινωνικούς καταναγκασμούς, στην Υγεία και στην κοινωνική προστασία της μητρότητας.
Δίνουμε συνέχεια στην αγωνιστική διεκδίκηση μας, άντρες και γυναίκες από κοινού, παλεύοντας για μέτρα προστασίας ενάντια σε κάθε μορφή ακραίας βίας, παρενόχλησης – κακοποίησης!
Εμπνεόμαστε από τον αγώνα των εργατριών στη Ν. Υόρκη, που τον προηγούμενο αιώνα διεκδίκησαν ίσες αμοιβές για ίση δουλειά. Αυτός ο αγώνας και η διεκδίκηση συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Έχει συμβάλλει καθοριστικά στη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία. Σε αυτό το δρόμο οι εργαζόμενες γυναίκες μπορούν να αντλήσουν δύναμη, θάρρος, κουράγιο για να αντιπαλέψουν την εκμετάλλευση, τους εκβιασμούς, τη βία, ιδιαίτερα από την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, από όσους κατέχουν θέσεις εξουσίας συνολικά.
Η σημερινή ισοτιμία της γυναίκας, σε μεγάλο βαθμό, είναι τυπική. Πολλές φορές λειτουργεί ενάντια στις ιδιαίτερες βιολογικές ανάγκες της. Δεν αποτελεί ισοτιμία η εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης γυναικών και ανδρών, η εργασία της γυναίκας σε νυχτερινές βάρδιες, η μείωση των δικαιωμάτων της μητρότητας.
Στον χώρο των μουσικών του Ελεύθερου Επαγγέλματος οι γυναίκες αποτελούν την συντριπτική μειονότητα. Παράλληλα δεν υπάρχουν κοινωνικές δομές, όπως πρόνοια, επιδόματα, άδειες λοχείας και τοκετού για την πλειονότητα των μουσικών, καθώς δύσκολα μέσα σε 2 χρόνια καλύπτονται τα απαιτούμενα 200 ένσημα. Έτσι οι γυναίκες οδηγούνται πολλές φορές στην ετεροαπασχόληση. Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να ασκήσει το επάγγελμα του μουσικού, να ζήσει από την εξάσκηση της Τέχνης που αγάπησε και σπούδασε. Γι αυτό το λόγο οι περισσότερες γυναίκες καταλήγουν στη μουσική εκπαίδευση ή στη δουλειά σε μουσικά σύνολα που έχουν σταθερότερα ωράρια.
Η εργαζόμενη γυναίκα καλείται να προσαρμόσει τη ζωή της, να εργάζεται όσο, όπου και όποτε επιτάσσουν οι ανάγκες, για να επιβιώσει. Άστατα-πολύωρα-εξαντλητικά ωράρια, πολλά και συνεχόμενα ξενύχτια. Η κατάργηση όποιας Κρατικής στήριξης και Πρόνοιας αναγκάζει μια μητέρα μουσικό ή τραγουδίστρια για να εργασθεί, να πληρώνει για τη φροντίδα των παιδιών που μένουν στο σπίτι χωρίς να γνωρίζει αν θα επιστρέψει στις 3:00 ή στις 8:00 το πρωί. Συχνή εικόνα για τους μουσικούς να βλέπουν τις μωρομάνες συναδέλφους τους, να θηλάζουν τα παιδιά τους στα καμαρίνια ή στις τουαλέτες των χώρων που γίνονται τα πανηγύρια.
Η πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων μιλάει για την “ισότητα των φύλων”, και “ίσες ευκαιρίες” στην λογική της συμπεριληπτικότητας. Από τη μία προβάλλεται μια ισότητα επιφανειακή, τυπική, ενώ συγχρόνως προωθεί και χρηματοδοτεί τη Βιομηχανία του Θεάματος. Προωθεί ως εμπόρευμα ένα lifestyle που ενισχύουν γυναικεία πρότυπα που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως αντικείμενο, την μειώνουν και πολλές φορές την εξευτελίζουν. Συγχρόνως προωθούν την κατάργηση όλων των κατακτήσεων που υπήρχαν παλαιότερα στην εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία, οι οποίες στήριζαν τη μητρότητα και τις βιολογικές ανάγκες της γυναίκας.
Δε συμβιβαζόμαστε τον 21ο αιώνα να στερούμαστε τα αναγκαία μέτρα προστασίας της Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, της μητρότητας. Αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας αποκαλύφθηκαν οι μεγάλες και εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας. Φανερώθηκαν με τραγικό τρόπο οι συνέπειες από την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, από την έλλειψη μέτρων προστασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία και τις σχολές. Την ώρα που υποβαθμίζονται τα δημόσια μαιευτήρια και τα παιδιατρικά νοσοκομεία, ενισχύεται με κάθε τρόπο η ιδιωτική επιχειρηματική δράση στο χώρο της υγείας.
Διεκδικούμε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε κάθε εργαζόμενη να στέκεται στα πόδια της χειραφετημένη, χωρίς να εξαρτάται οικονομικά, κοινωνικά, συναισθηματικά στα πλαίσια του γάμου, της οικογένειας ή της διαπροσωπικής της σχέσης. Σε αυτές τις συνθήκες ανασφάλειας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για μια γυναίκα να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη παθογόνα σχέση. Αντιπαλεύουμε όλους τους παράγοντες-οικονομικούς-κοινωνικούς-που “γεννούν” τους δράστες-τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία, που φτάνει μέχρι την σεξουαλική παρενόχληση, την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό, ακόμα και τη δολοφονία.
Μέσα στο συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του σωματείου μπορεί κάθε εργαζόμενη να βρει τη δύναμη ώστε με τη δική της αποφασιστική θέληση, στάση, δράση να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση, κάθε είδους διάκριση, τη βία, την ανισότητα.
Καλούμε σε σύσκεψη την Παρασκευή 4 Φλεβάρη στις 10.30 στα γραφεία του Συλλόγου.
Άντρες και γυναίκες συζητάμε για τις σύγχρονες διεκδικήσεις των γυναικών, διαμορφώνουμε τα αιτήματα μας και τους τρόπους πάλης.
Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση σωματείων φορέων, της ΟΓΕ,
στις 8 Μάρτη 2022, 18.00 στο Σύνταγμα.
Παλεύουμε για:
- ΣΣΕ σε όλους τους χώρους του κλάδου, με σταθερό ωράριο και ασφάλιση, ώστε να μπορεί ο κάθε εργαζόμενος να προγραμματίσει τον χρόνο του και την ζωή του.
- Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης για όλες τις γυναίκες στον πολιτισμό. Να καταργηθεί η προϋπόθεση συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ. Κρατική χρηματοδότηση και ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
- Δημόσιες και δωρεάν δομές συμβουλευτικής γονέων, παιδιών, οικονομικής, κοινωνικής στήριξης των διαζευγμένων γονιών, ιδιαίτερα των μονογονεϊκών οικογενειών.
- Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δημιουργία και λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.