Με κοινό Δελτίο Τύπου των Υπουργείων Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης ενεργοποιείται το κατάπτυστο άρθρο 87 του νόμου 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) που κατοχυρώνει την απροκάλυπτη παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας στις εσωτερικές διαδικασίες των σωματείων.
- επιβάλλει στα σωματεία την υποχρέωση διεξαγωγής ψηφοφοριών με εξ αποστάσεως (ηλεκτρονική) ψηφοφορία, μια διαδικασία που όχι μόνο είναι διαβλητή αλλά εμπεριέχει την δυνατότητα άμεσης χειραγώγησης από την εργοδοσία.
- προβλέπει υποχρεωτική καταχώρηση του συνόλου των στοιχείων κάθε σωματείου στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.) μέσα από το οποίο μπορεί το κράτος αλλά και οποιοσδήποτε μεμονωμένος εργοδότης με μια απλή αίτηση να έχει πρόσβαση σε ατομικά στοιχεία που αφορούν την συνδικαλιστική συμπεριφορά κάθε εργαζόμενου.
- προβλέπει κυρώσεις για σωματεία που αρνούνται να δεχτούν την εξ αποστάσεως ψηφοφορία και την «εθελοντική» συμμετοχή τους στο φακέλωμα των εργαζόμενων μέσω του ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.: η εκλεγμένη διοίκηση καθαιρείται και διορίζεται νέα διοίκηση από τα δικαστήρια. Το σωματείο δεν έχει δικαίωμα να προκηρύξει απεργία, να συμμετέχει σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα μέλη του δεν έχουν καμία προστασία από αντισυνδικαλιστικές απολύσεις.
Εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης στις δικές μας πρόσφατες εκλογές θα σήμαινε πως η κυβέρνηση νομιμοποιείται να ακυρώσει την ψήφο 1500 συναδέλφων και να διορίσει νέα διοίκηση.
Η προσπάθεια επιβολής της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας στα εργατικά σωματεία με στόχο την χειραγώγηση των εκλογών από κράτος και εργοδοσίας έχει μακρά ιστορία. Το 1976, δύο μόλις χρόνια μετά την δικτατορία, η κυβέρνηση της ΝΔ την φέρνει μέσα στον νόμο 330/1976, γνωστό ως νόμο Λάσκαρη. Μάλιστα ο τότε υπουργός Εργασίας Κ. Λάσκαρης χωρίς περιστροφές αποκάλυψε την ουσία του συγκεκριμένου νόμου με την μνημειώδη δήλωση πως «Δεν θα επιτρέψουμε την πάλη των τάξεων». Ο νόμος αυτός στην εποχή του ξεσήκωσε θυελλώδεις αντιδράσεις από το εργατικό κίνημα και λίγα χρόνια αργότερα, μετά από σκληρούς αγώνες των εργαζόμενων που κόστισαν χιλιάδες απολύσεις αλλά και αίμα εργατών, αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από τον 1264/1982 που χωρίς να καταργεί την προσπάθεια παρέμβασης του κράτους στα εσωτερικά των σωματείων, καταργούσε ακραίες αντιδημοκρατικές διατάξεις όπως η ψήφος εξ’ αποστάσεως.
Είναι χαρακτηριστικό πως μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν έχουν αλλάξει το καταστατικό τους και συνεχίζουν να διενεργούν εκλογές με βάση τον νόμο Λάσκαρη του 1976, δηλαδή αποδέχονται την εξ αποστάσεως ψήφο. Σε αυτές τις συνδικαλιστικές οργανώσεις η παρέμβαση της εργοδοσίας γίνεται μαζικά και απροσχημάτιστα, καθώς οι εργαζόμενοι ψηφίζουν μαζικά κάτω από το βλέμμα του εργοδότη τους.
Η παρέμβαση του κράτους στην λειτουργία των σωματείων και ειδικά το ζήτημα της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας τόσο στις αρχαιρεσίες όσο και στις γενικές συνελεύσεις, και ειδικά για την προκήρυξη απεργιών είναι σταθερή απαίτηση του Συνδέσμου Βιομηχάνων, της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και όλων των εργοδοτικών φορέων, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σπουδαιότητά της μπορεί να γίνει κατανοητή από το γεγονός πως περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης μαζί με όλα τα υπόλοιπα αντεργατικά μέτρα. Θυμίζουμε πως το άρθρο 87 του νόμου Χατζηδάκη βασίζεται επάνω στην σχετική διάταξη του νόμου Αχτσιόγλου η οποία προβλέπει το 50%+1 για την κήρυξη απεργίας. με την σειρά της παίρνει την σκυτάλη από τον νόμο Βρούτση.
Για τον κίνδυνο που διατρέχουν τα προσωπικά στοιχεία των εργαζόμενων είναι αποκαλυπτικό το πρόσφατο κρούσμα στις εκλογές του Επικουρικού Ταμείου Ασφάλισης των Εργαζόμενων στον Τύπο (ΕΔΟΕΑΠ) όπου διέρρευσαν στο διαδίκτυο τα στοιχεία των 6,5 χιλιάδων ψηφοφόρων: ονόματα, διευθύνσεις κατοικίας και κυρίως τι ψήφισε ο καθένας.
Το σωματείο μας μετράει εκατό χρόνια ζωής, έχει περάσει μέσα από χούντες, από κατοχή, και κάθε είδους απαγορεύσεις, όμως εξακολουθεί να υπάρχει όχι επειδή συμμορφώνεται με τους νόμους του κράτους αλλά επειδή παλεύει για το δίκιο των εργαζόμενων. Έτσι και τις δημοκρατικές διαδικασίες τις περιφρουρούμε πρώτα από όλα από την παρέμβαση κράτους και εργοδοτών, δεν περιμένουμε να μας υποδείξουν τι είναι δημοκρατία για τους εργαζόμενους αυτοί που βγάζουν κέρδη από την δική μας δουλειά.
Καλούμε τους ίδιους τους εργαζόμενους να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων, να μην ανεχτούμε αυτή την παρέμβαση.
Παίρνουμε δύναμη από τους σημαντικούς αγώνες μας ειδικά στην περίοδο της πανδημίας, αλλά και από τους αγώνες των εργαζόμενων της e-food, της COSCO, της ΛΑΡΚΟ, κόντρα στην προσπάθεια να βάλουν «στο γύψο» την διεκδίκηση μας. Μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα μπορούμε να αχρηστεύουμε στην πράξη το άρθρο 87 και συνολικά το αντεργατικό τερατούργημα του νόμου Χατζηδάκη.