“Α-Συμφωνία
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.
Τις μέρες αυτές, καλούμαστε να συμμετέχουμε για μια ακόμη φορά στις εκλογές του Συλλόγου μας. Οι εκλογές αυτές λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο, όπου η ακρίβεια έχει εδραιωθεί, το κόστος διαβίωσης έχει ανέβει σε δυσθεώρητα επίπεδα (τρόφιμα, στέγη, ενέργεια κλπ) η επισφάλεια επεκτείνεται σε κάθε πτυχή της ζωής μας και σε πολλά επαγγέλματα, ακόμα και στο δημόσιο τομέα (βλ. αξιολόγηση) ενώ οι εργαζόμενες/οι στην Ελλάδα βρίσκονται πλέον στις τελευταίες θέσεις αγοραστικής δύναμης στην Ευρώπη, με βασική υπεύθυνη την πολιτική της κυβέρνησης.
Ένας κόσμος σε κρίση.
Η πραγματικότητα γύρω μας όλο και δυσχεραίνει και εγχώρια αλλά και παγκόσμια.
Τέμπη, Πύλος, κατάρρευση συστήματος υγείας, 13ωρο ψηφισμένο απ’τη βουλή λίγες μέρες πριν, ένταση της καταστολής απέναντι στον κόσμο που διεκδικεί και ταυτόχρονα η γενοκτονία στην Παλαιστίνη απο το κρατος του Ισραήλ να συμβαίνει μπροστά στα ματια μας, με την ελληνική κυβέρνηση να έχει επιλέξει να παραμείνει ένας εκ των τελευταίων αρωγών των σφαγέων του κόσμου. Γίνεται στροφή σε πολεμικές οικονομίες, όλο και περισσότερα χρήματα δαπανούνται για εξοπλισμούς (σύνοδος ΝΑΤΟ αύξηση στο 5% για στρατιωτικές δαπάνες), οξύνοντας τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό και ανεβάζοντας το θερμόμετρο σε μία σειρά περιοχές, στερώντας πόρους, από το κοινωνικό κράτος, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την υγεία.
Οι μουσικοί στο κέντρο
Σε αυτό το περιβάλλον καλούνται οι εργαζόμενες/οι στην Μουσική να δώσουν απαντήσεις για τη συνέχεια των διεκδικήσεων τους. Ως εργαζόμενες/οι στην τέχνη είμαστε ένας από τους πρώτους κλάδους που πλήττονται σε περιόδους ταξικών συγκρούσεων και κοινωνικής όξυνσης. Η ενίσχυση των σωματείων και του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μαζί με όλους/ες τους εργαζόμενους/ες για καλύτερες συνθήκες εργασίας, συλλογικές συμβάσεις, αξιοπρεπείς αμοιβές, ασφάλιση. Μέσα από τον συλλογικό αγώνα να διεκδικήσουμε σταθερές μορφές εργασίας στο χώρο της μουσικής σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Αγώνες και διεκδικήσεις
Την προηγούμενη περίοδο δόθηκε σειρά αγώνων, όπως για την υπεράσπιση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών, όπου πολύ πρόσφατα το ΣτΕ έκρινε το Προεδρικό διάταγμα 85 ως αντισυνταγματικό. Σημαντική νίκη για το καλλιτεχνικό κίνημα. Δυστυχώς η απερχόμενη διοίκηση επέλεξε να μη συμμετάσχει στην προσφυγή αυτή, θεωρώντας ότι δε μας επηρεάζει το Π.Δ. Για εμάς είναι σημαντικό να συμμετέχουμε σε κάθε διεκδίκηση και κάθε αγώνα, είτε νομικό, είτε στον δρόμο. Να συναντιόμαστε με τους καλλιτέχνες συναδέλφους μας στον αγώνα, γνωρίζοντας ότι μόνο με την αλληλεγγύη μεταξύ μας μπορούμε να πετύχουμε. Απέχουμε από την αντιπαράθεση μεταξύ της διοίκησης της ΠΟΘΑ και της αντιπολίτευσης που έχει παραταξιακά χαρακτηριστικά και ελάχιστα αφορά τα συμφέροντα των εργαζομένων στην τέχνη.
Ενάντια στον εργοδοτικό συνδικαλισμό
Ταυτόχρονα αντιπαλεύουμε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που συντάσσεται με εργοδότες κυρίως σε μεγάλους οργανισμούς του πολιτισμού, εκθέτοντας τους εργαζόμενους ή ακόμα εκβιάζοντάς τους, ώστε να ευθυγραμμιστούν με τις <<υποδείξεις>> τους (βλ. περίπτωση λυρικής κλπ)
Για έναν μαχητικό και συμμετοχικό σύλλογο
Θεωρούμε, ότι ο σύλλογος μπορεί και πρέπει να προχωρήσει σε συγκεκριμένα ζητήματα και κυρίως σε ό,τι αφορά τις συλλογικές συβάσεις σε πιο μαχητική κατεύθυνση. Η αποτυχία υπογραφής συλλογικής σύμβασης για τις μεγάλες παραγωγές και συναυλίες, μας δείχνει ότι μόνο με αγωνιστική δράση μπορούμε να κερδίσουμε αυτά που ζητάμε. Με κινητοποιήσεις, εξωστρέφεια και κλιμάκωση. Προϋπόθεση είναι η συγκρότηση ενός σχεδίου δράσης μέσα από τις συνελεύσεις και τις διαδικασίες μας που θα βάλει μπροστά ένα βασικό πλαίσιο αιχμών. Αυτό αφορά τη διεκδίκηση ΣΣΕ σε κάθε τομέα του μουσικού επαγγέλματος (μικρά μαγαζιά, ωδεία, μεγάλες παραγωγές, free lancers κλπ)
Ο σύλλογος πρέπει να γίνει πιο εξωστρεφής, να διεκδικήσει νέα μέλη, εργαζόμενους/ες που μπαίνουν τώρα στον εργασιακό στίβο, ή δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ ενεργά με τις συλλογικές διεκδικήσεις. Δεν μπορούμε να περιμένουμε στα γραφεία. Πρέπει να συναντηθούμε με τους/τις συναδέλφους/ισσες μας στους χώρους εργασίας και να πείσουμε για την ανάγκη συλλογικής δράσης.
Ζητάμε διαδικασίες ανοιχτές με ενότητα όχι κατ’ επίφαση, κάτω από την <<ομπρέλα>> της διοικούσας παράταξης, αλλά στην ουσία, με συνδιαμόρφωση από τα μέλη τους συλλόγου. Να μην επικυρώνουμε κάθετες προαποφασισμένες ντιρεκτίβες, αλλά το σχέδιο δράσης μας να ζυμώνεται στις διαδικασίες και τις συνελεύσεις μας ακόμα μέσα από συγκρούσεις αλλά και συνθέσεις. Να φύγουμε από τη λογική των μονοπαραταξιακών διοικήσεων.
Η Α-Συμφωνία
Ως Α-Συμφωνία, παλεύουμε για την αγωνιστική κατεύθυνση του συλλόγου. Πιστεύουμε σε έναν ανεξάρτητο, και μαχητικό συνδικαλισμό, που στηρίζεται στη συμμετοχή και τη δύναμη των ίδιων των εργαζομένων. Απορρίπτουμε λογικές ανάθεσης και παραταξιακού ελέγχου. Θέλουμε ένα σωματείο ανοιχτό, συλλογικό και αποτελεσματικό, που να εκφράζει πραγματικά τη φωνή των μουσικών. Είμαστε παρούσες και παρόντες στις κινητοποιήσεις του προσπαθώντας να δυναμώσουμε τη φωνή του και τη φωνή των εργαζομένων. Παλεύουμε μέσα στους χώρους εργασίας μας για τα εργασιακά μας δικαιώματα αλλά και για τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στη συλλογική και συνδικαλιστική δράση. Ταυτόχρονα παλεύουμε για τα δικαιώματα όσων δεν έχουν φωνή και είναι αόρατες/οι από την κοινωνία ή την πολιτεία. Τις/τους μετανάτριες/στες, πρόσφυγες/ισσες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα, άτομα με αναπηρία.
Παλεύουμε για:
● Για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που θα κατοχυρώνουν αξιοπρεπείς αμοιβές.
● Για ασφαλιστικά δικαιώματα και σταθερές μορφές απασχόλησης στον χώρο της μουσικής.
● Για ισότιμη πρόσβαση όλων στην εργασία τη δημιουργία και την μουσική εκπαίδευση.
● Για πολιτισμό δημόσιο και προσβάσιμο, που δεν υποτάσσεται στην αγορά αλλά υπηρετεί την κοινωνία.
● Για ενότητα στη δράση, με σεβασμό στη διαφορετικότητα απόψεων, χωρίς αποκλεισμούς.
● Για ένα σύλλογο ανοιχτό και συνδεδεμένο με την κοινωνία
Καλούμε όλες/όλους τις/τους μουσικούς να:
Δώσουν το παρόν και να συμμετέχουν στις αρχαιρεσίες του συλλόγου. Να δυναμώσουν τη φωνή του και μαζί τη δική τους. Να συνεχίσουν να συμμετέχουν, να ελέγχουν να τροφοδοτούν τον σύλλογο με εικόνες και απόψεις, δράσεις και διεκδικήσεις. Να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας ως εργαζόμενες/οι αλλά και ως καλλιτέχνες. Τέλος να δυναμώσουν τη δική μας φωνή για έναν σύλλογο ανοιχτό, μαχητικό και δημοκρατικό”.