Σήμερα οι δυνατότητες που παρέχει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν διαμορφώσει τη δυνατότητα οι εργαζόμενοι να εργάζονται λιγότερες ώρες παράγοντας περισσότερα προϊόντα. Αυτή τη δυνατότητα που συλλογικά η κοινωνία μας έχει κατακτήσει, μας την στερεί μια μικρή μειοψηφία παράσιτων που ιδιοποιούνται τον πλούτο που παράγουν εκατομμύρια εργαζόμενοι.

Δεν αποτελεί ούτε επιλογή, ούτε ελευθερία η δουλειά νύχτα με νύχτα. Δεν είναι το μέλλον μας να δουλεύουμε όποτε θέλει το αφεντικό μας, για όσο θέλει και με όποια αμοιβή τον συμφέρει.

Αυτό το ν/σ της Κυβέρνησης δεν έρχεται απλά για να αποτυπώσει αυτό που συμβαίνει, αλλά για να το επεκτείνει.

Αυτό το ν/σ δεν αφήνει κανένα απ’ έξω. Μας αφορά όλους γιατί μας χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τη ζωή μας συνολικά.

Έρχεται σα συνέχεια πληθώρας αντεργατικών νόμων από τις μνημονιακές Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίχθηκαν και από Κόμματα διάττοντες αστέρες που κράτησαν μόνο όσο χρειάστηκαν για τη βρώμικη δουλειά. Καθοδηγήθηκε από την ΕΕ που έχει στόχο την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή την κατεύθυνση υλοποιεί η σημερινή Κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζοντας την Κοινοτική οδηγία 2033/88 για τη 13ωρη εργασία, την οποία ψήφισαν στην Ευρωβουλή μαζί και με τα κόμματα που στηρίζουν την ΕΕ και στη Χώρα μας κάνουν την αντιπολίτευση.

Το νομοσχέδιο αυτό αφορά και το επάγγελμά μας

Οι μουσικοί γνωρίζουμε καλά, ιδιαίτερα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες, τι σημαίνει να πηγαίνεις από πρόβα σε τεστ ήχου, βραδινή συναυλία και οδήγηση μέχρι το πρωί για να προλάβεις την επόμενη επαγγελματική υποχρέωση.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει ο κάθε εργοδότης να μην εξασφαλίζει τα προς το ζην μας αλλά να απαιτεί να είμαστε όποια μέρα, όποια ώρα μας χρειάζεται για πρόβα, συναυλία, ηχογράφηση κ.ά. Καταλαβαίνουμε καλά από την πραγματικότητα του επαγγέλματός μας ποιος πληρώνει στο τέλος τη λεγόμενη «διευθέτηση της εργασίας». Ξέρουμε τι σημαίνει να κάνεις 10 απλήρωτες και ανασφάλιστες πρόβες ακόμα και ένα μήνα πρόβες και η αμοιβή αυτής της εργασίας να «διευθετείται» στις εμφανίσεις των νυχτερινών κέντρων ή στις καλοκαιρινές συναυλίες, για τον αριθμό των οποίων δε δεσμεύονται ποτέ οι εργοδότες.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει να αναγκάζεσαι να δουλεύεις σε πολλούς διαφορετικούς εργοδότες, με διαφορετικές ιδιότητες, σαν μουσικός συναυλιών, ηχογραφήσεις, μαθήματα και πολλές φορές μία πρωινή δουλειά που να εξασφαλίζει μία σταθερή βάση για την επιβίωση.

Αυτή η κατάσταση δεν αποτελεί «ελευθερία επιλογής» αλλά μια βάρβαρη καθημερινότητα που αυξάνει το άγχος, τα νευρολογικά και ψυχολογικά προβλήματα, τη σωματική εξόντωση. Η Κυβέρνηση και στο δικό μας επάγγελμα απαλλάσσει τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές για χάρη της κερδοφορίας τους. Κάνει τα στραβά μάτια στην ανασφάλιστη πρόβα και στην υποασφάλιση των μουσικών στις καλοκαιρινές συναυλίες.

Όλα αυτά δεν είναι επιλογή μας αλλά μια σκληρή πραγματικότητα για την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων και μάλιστα στον 21ο αιώνα! Όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι έτσι και ο μουσικός έχει γίνει «ο τελευταίος τροχός της αμάξης». Παρά το ότι το κοινό πληρώνει ένα εισιτήριο για να έρθει σε επαφή με την τέχνη μας, αντιμετωπιζόμαστε σαν να μας κάνουν χάρη οι διάφοροι επιχειρηματίες του χώρου οι οποίοι αμφισβητούν ακόμα και τα νομικά κατοχυρωμένα εργασιακά μας δικαιώματα.

Από αυτή την κατάσταση κανείς δεν μπορεί να βγει μόνος του.
Όπλο μας είναι η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση.

Η επίθεση στο σύνολο των εργαζομένων σημαίνει επίθεση και στο κοινό μας. Σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία ,πλατιών λαϊκών στρωμάτων να έρθουν σε επαφή με την Τέχνη , να διασκεδάσουν να ψυχαγωγηθούν

Καλούμε σε απεργιακό ξεσηκωμό
Δουλεύουμε για να ζούμε, δε ζούμε για να δουλεύουμε

Την Τετάρτη 1η Οκτώβρη κανείς δεν πάει στη δουλειά

Διαδηλώνουμε ενάντια στο νέο τερατούργημα της Κυβέρνησης για τις 13 ώρες δουλειά

Απεργιακή συγκέντρωση Τετάρτη 10.30 π.μ. στα Προπύλαια
Υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας