Η Κυβέρνηση έφερε στη διαβούλευση το περιβόητο νομοσχέδιο για την νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας. Ουσιαστικά με αυτό το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους όποτε θέλουν για όσο θέλουν με ότι χρήματα τους βολεύει εναρμονιζόμενοι με τις «βέλτιστες πρακτικές» της Ε.Ε.
Αυξάνει τη δυνατότητα υπερωριακής απασχόλησης των εργαζομένων. Μειώνει το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για τις υπερωρίες, που θα ρίξουν έξω τα ασφαλιστικά ταμεία για άλλη μια φορά για τα συμφέροντά τους. Διευρύνει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας για περίοδο ενός έτους δίνοντας δυνατότητα στους εργοδότες ακόμα και για απλήρωτη υπερωρία.
Η κυβερνητική προπαγάνδα με θράσος επικαλείται ότι η βαρβαρότητα αυτή καλύπτει αιτήματα των ίδιων των εργαζομένων. Παρουσιάζει σαν «ελευθερία» τη βαρβαρότητα να δουλεύει ένας εργαζόμενος από νύχτα σε νύχτα για να ζήσει. Η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται το ότι η σημερινή πραγματικότητα στους χώρους εργασίας είναι μια ζούγκλα και εμφανίζει το νομοσχέδιο – τερατούργημα σαν νομιμοποίηση της ίδιας της πραγματικότητας.
Το νομοσχέδιο αυτό αφορά και το επάγγελμά μας.Οι μουσικοί γνωρίζουμε καλά, ιδιαίτερα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες, τι σημαίνει να πηγαίνεις από πρόβα σε τεστ ήχου, βραδινή συναυλία και οδήγηση μέχρι το πρωί για να προλάβεις την επόμενη επαγγελματική υποχρέωση.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει ο κάθε εργοδότης να μην εξασφαλίζει τα προς το ζην μας αλλά να απαιτεί να είμαστε όποια μέρα, όποια ώρα μας χρειάζεται για πρόβα, συναυλία, ηχογράφηση κ.ά. Καταλαβαίνουμε καλά από την πραγματικότητα του επαγγέλματός μας ποιος πληρώνει στο τέλος τη λεγόμενη «διευθέτηση της εργασίας». Ξέρουμε τι σημαίνει να κάνεις 10 απλήρωτες και ανασφάλιστες πρόβες ακόμα και για ένα μήνα και η αμοιβή αυτής της εργασίας να «διευθετείται» στις εμφανίσεις των νυχτερινών κέντρων ή στις καλοκαιρινές συναυλίες, για τον αριθμό των οποίων δε δεσμεύονται ποτέ οι εργοδότες. Γνωρίζουμε τι σημαίνει να αναγκάζεσαι να δουλεύεις σε πολλούς διαφορετικούς εργοδότες σαν μουσικός συναυλιών, ηχογραφήσεις, μαθήματα και πολλές φορές μία πρωινή δουλειά που να εξασφαλίζει μία σταθερή βάση για την επιβίωση.
Αυτή η κατάσταση δεν αποτελεί «ελευθερία επιλογής» αλλά μια βάρβαρη καθημερινότητα που αυξάνει το άγχος, τα νευρολογικά και ψυχολογικά προβλήματα, τη σωματική εξόντωση. Η Κυβέρνηση και στο δικό μας επάγγελμα απαλλάσσει τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές για χάρη της κερδοφορίας τους. Κάνει τα στραβά μάτια στην ανασφάλιστη πρόβα και στην υποασφάλιση των μουσικών στις καλοκαιρινές συναυλίες.
Όλα αυτά δεν είναι επιλογή μας αλλά μια σκληρή πραγματικότητα για την κάλυψη των αναγκών του μουσικού και μάλιστα στον 21ο αιώνα! Όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι έτσι και ο μουσικός έχει γίνει «ο τελευταίος τροχός της αμάξης». Παρά το ότι το κοινό πληρώνει ένα εισιτήριο για να έρθει σε επαφή με την τέχνη μας, αντιμετωπιζόμαστε σαν να μας κάνουν χάρη οι διάφοροι επιχειρηματίες του χώρου οι οποίοι αμφισβητούν ακόμα και τα νομικά κατοχυρωμένα εργασιακά μας δικαιώματα.
Από αυτή την κατάσταση κανείς δεν μπορεί να βγει μόνος του. Όπλο μας είναι η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση.
Πρέπει να σημάνει συναγερμός απέναντι στο νέο νομοσχέδιο που φέρνει το Υπουργείο Εργασίας. Δεν έχουν στόχο την εναρμόνιση του νομικού πλαισίου με την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας. Αντίθετα, επιδιώκουν με αυτό το νομοσχέδιο τη χειροτέρευση ακόμη περισσότερο των εργασιακών συνθηκών και της ίδιας μας της ζωής.
Καλούμε σε απεργιακό ξεσηκωμό. Δουλεύουμε για να ζούμε, δε ζούμε για να δουλεύουμε.
Καλούμε
· Σάββατο 6 Σεπτέμβρη στις 5.30 στην Πλατεία ΧΑΝΘ στη διαδήλωση των Συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη
· Δευτέρα 8 Σεπτέμβρη στις 7.30 μ.μ. στο Σύνταγμα στο συλλαλητήριο μαζί με άλλα Εργατικά Συνδικάτα (προσυγκέντρωση 6.30 Πλ. Κάνιγγος)
Υπερασπιζόμαστε τη ζωή μας