Η διαπραγμάτευση για υπογραφή Σύμβασης εργασίας για τις συναυλίες έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης και την ανάγκη υπεράσπισης της μεγαλύτερης κατάκτησης των εργαζομένων.
Το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης αφορά ένα πλέγμα μέτρων και δικαιωμάτων όπως
Την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Τη συνταξιοδότηση τους και την κάλυψη των αναγκών της υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης των υπερηλίκων εργαζομένων.
Την κάλυψη των συνεπειών εργατικών ατυχημάτων.
Την προστασία από επαγγελματικές ασθένειες.
Την εξασφάλιση όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Όλες αυτές οι κατακτήσεις χτυπιόνται δεκαετίες από Κράτος και εργοδοσία, με καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για την ενίσχυση της κερδοφορίας μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Με ένα πλέγμα νόμων που διαμορφώνεται δεκαετίες και μειώνει ασφαλιστικά δικαιώματα.
Aυτές τις κατακτήσεις πρέπει να τις υπερασπίσουμε με κάθε τρόπο. Είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα για το επάγγελμα μας το ότι η μεγάλη πλειονότητα των μουσικών δεν καταφέρνει να συμπληρώσει τα 50 ένσημα το χρόνο για να έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Είναι σοβαρό ζήτημα, ότι για την πλειονότητα των μουσικών, τα ένσημα που μπαίνουν αφορούν τις περισσότερες φορές τα 45 ευρώ του τεκμαρτού, παρά το ότι οι αμοιβές είναι αρκετά μεγαλύτερες. Είναι «έγκλημα» οι πρόβες των μουσικών να μην ασφαλίζονται.
Όλη αυτή η κατάσταση που έχει γίνει κανονικότητα για τους μουσικούς σημαίνει ότι ένας μουσικός ακόμα και με 50 ένσημα το χρόνο χρειάζεται 72 χρόνια δουλειάς για να μπορέσει να πάρει σύνταξη!!!
Μετά το νόμο Κατρούγκαλου το μεγαλύτερο ποσοστό της σύνταξης υπολογίζεται με βάση τις εισφορές που έχουν καταβληθεί στη διάρκεια του εργασιακού μας βίου. Ένας εργαζόμενος που ο εργοδότης του καταβάλει εισφορές με βάση τα 45 ευρώ, που είναι σήμερα το τεκμαρτό, όταν συνταξιοδοτηθεί θα πάρει μια σύνταξη ψίχουλα.
Δεν είναι ο δικός μας δρόμος η ανασφάλιστη δουλειά και το φθηνό ένσημο. Συχνά μας λένε εργοδότες ότι είναι καλύτερα και για μας να φαίνεται μικρότερο το μεροκάματο για να γλυτώνουμε φορολόγηση. Αν ο καθένας μας για όλο τον εργασιακό του βίο καταθέτει σε ένα τραπεζικό λογαριασμό το ποσό που γλιτώνει από υψηλότερες εισφορές και το ποσό που γλιτώνει από τη φορολόγηση, θα διαπιστώσει πως το ποσό που θα έχει συγκεντρώσει δεν καλύπτει ούτε ένα μικρό μέρος απ’ αυτά που του προσφέρει το ασφαλιστικό σύστημα.
Γι’ αυτούς τους λόγους, η ασφάλιση μας είναι το πρώτο που πρέπει να διασφαλίζουμε στο επάγγελμα μας και μετά όλα τα άλλα.
Επιμένουμε στην υπογραφή Σ.Σ.Ε. για τις καλοκαιρινές συναυλίες.
Ας χάσουν οι διοργανωτές κάποια από τα κέρδη τους για να μπορούμε να έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για να μπορούμε να πάρουμε μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Συνάδελφοι, χωρίς τη διασφάλιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων δεν υπάρχει επάγγελμα του μουσικού, όσα χρήματα και να κερδίζουμε. Λύση σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι ούτε το «τζογάρισμα» των κόπων μας στην ιδιωτική ασφάλιση, ούτε η εργασία με το μπλοκάκι.
Η Πανδημία μας έμαθε πως χωρίς τα βασικά δικαιώματα η πρώτη δυσκολία θα μας φέρει σε αδιέξοδα.
Καλούμε σε σύσκεψη για τη Σ.Σ.Ε. στις καλοκαιρινές συναυλίες στα γραφεία του Σωματείου μας (Σαπφούς 10) την Τρίτη 8 Απρίλη στις 20.00.
Οργανώνουμε την πάλη μας για υπογραφή Σ.Σ.Ε.
Βήμα σε αυτή την πάλη η καθολική συμμετοχή στη Γενική Απεργία στις 9 Απρίλη και στην Απεργιακή συγκέντρωση στις 10.30 στα Προπύλαια.
Προσυγκέντρωση του Σωματείου μας στις 9.30 στην Πλ. Κάνιγγος.