Την Παρασκευή 28 Φλεβάρη και οι μουσικοί βρεθήκαμε μέσα σε αυτό το ανθρώπινο ποτάμι των εκατοντάδων χιλιάδων νιώθοντας πολύ μικροί, αλλά συγχρόνως μέρος μιας τόσο μεγάλης δύναμης που μπορεί να παρασύρει τα πάντα.
Πίσω από το πανό του σωματείου μας είδαμε εκατοντάδες συναδέλφους, ενώ γνωρίζουμε ότι πολλοί περισσότεροι ήταν μέσα σε αυτή την τεράστια συγκέντρωση που κάλυψε όλη την Αθήνα, αλλά δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν το μπλοκ του σωματείου μας.
Ξέρουμε ότι έκλεισαν όλα τα νυχτερινά κέντρα (μικρά και μεγάλα), οι μουσικές σκηνές, πολλά ωδεία. Ξέρουμε ότι πολλοί συνάδελφοι πήραν την απόφαση να απεργήσουν για πρώτη φορά. Ένα τεράστιο απεργιακό κλίμα που είχε σαν αποτέλεσμα να κλείσουν χώροι που δεν έχει γίνει ποτέ απεργία. Όλο αυτό το απεργιακό ποτάμι έσπασε κάθε προσπάθεια Κυβέρνησης και εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού που προσπάθησε να εμφανίσει τις προηγούμενες βδομάδες την απεργία σαν «άσχετη» ή ακόμα και σαν «προσβολή» στη μνήμη των νεκρών.
Η μαζική συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων στα συλλαλητήρια ήταν η καλύτερη περιφρούρηση απέναντι σε σχεδιασμούς κράτους και παρακράτους που προσπάθησαν να συκοφαντήσουν και να αποπροσανατολίσουν.
Η Παρασκευή 28 Φλεβάρη μας έφερε πιο κοντά σε αυτό που μέχρι χθες φαίνονταν αδύνατο. Έδειξε ότι ο λαός δε χρειάζεται σωτήρες, ούτε έχει να φοβηθεί τίποτα.
Η αποφασιστικότητα χιλιάδων που κατέβηκαν μαζί με τα παιδιά τους, με τους υπερηλίκους γονείς τους, ακύρωσε την προσπάθεια της Κυβέρνησης να τρομοκρατήσει λέγοντας ότι αναμένεται το χάος και η ζούγκλα. Δόθηκε τελειωτική απάντηση στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι οι διαδηλώσεις και οι απεργίες θα φέρουν αστάθεια.
Αστάθεια για εμάς είναι οι 300 νεκροί τα δύο τελευταία χρόνια στους χώρους δουλειάς, είναι η ακρίβεια που δεν έχει τέλος, είναι η διαλυμένη Δημόσια Υγεία και Εκπαίδευση, η μεταβίβαση της προστασίας της ανθρώπινης ζωής από τις φυσικές καταστροφές στην ατομική ευθύνη, η συμμέτοχη της χώρας μας σε κάθε πολεμική σύγκρουση.
Όλα αυτά μας στερούν το οξυγόνο. Τώρα νιώθουμε πιο σίγουροι και δυνατοί ότι θα επιβάλλουμε την τιμωρία όλων των ενόχων για το έγκλημα στα Τέμπη. Νιώθουμε πιο δυνατοί μέσα στους χώρους εργασίας να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη και υποτιμά συνεχώς τη ζωή μας. Είδαμε ότι στο δρόμο, έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε κοινωνικές αλλαγές και όχι μόνο κάθε 4 χρόνια με την ψήφο μας όπως λέει η Κυβέρνηση.
Μόνο έτσι μπορεί να γίνουν νόμος οι ανάγκες μας και το δίκιο των πολλών.
Καλούμε όλους τους μουσικούς ακόμα πιο αποφασιστικά να μπουν στις γραμμές του σωματείου για τις μάχες που έχουμε να δώσουμε σε όλα τα μέτωπα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να μην φτάσουμε ξανά στο τραγικό σημείο να λέει ένα παιδί «Δεν έχω οξυγόνο».
Συμμετέχουμε στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και της Ομοσπονδίας Οικοδόμων για κινητοποίηση στο Σύνταγμα την Τετάρτη 5 Μάρτη στις 7.00 το απόγευμα την ώρα που θα γίνεται συζήτηση στη Βουλή εκτός ημερησίας για το έγκλημα στα Τέμπη.
Προσυγκέντρωση στις 6.30 στα Προπύλαια