Η Κυβέρνηση θορυβημένη από τη μαζικότητα της κινητοποίησης των Καλλιτεχνών τους προηγούμενους μήνες, με αποκορύφωμα τις 7 Μάη, έσπευσε να εξαγγείλει την ίδια μέρα και νέα δέσμη μέτρων. Στόχος της είναι να εντάξει λίγους παραπάνω εργαζόμενους στον Πολιτισμό στην επιδότηση των 800 ευρώ για να ρίξει στάχτη στα μάτια και να αμβλύνει τις αντιδράσεις.

Η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουν ήδη συμφωνήσει ότι στην επόμενη φάση πρέπει να επιδοτηθεί η εργασία και όχι η ανεργία. Όχι βέβαια να επιδοτηθούν οι συνάδελφοι εργαζόμενοι,  αλλά να εξασφαλιστούν χρήματα για τους «μεγάλους» παίχτες στο χώρο του πολιτισμού, τα μεγάλα ιδρύματα και επενδύσεις,  και να μη «σπαταληθούν» για την εξασφάλιση της επιβίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας.

Η μαζικότητα της διεκδίκησής μας και η συσπείρωση στα σωματεία μας τους ανησυχεί. Γι’ αυτό δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια. Ένα ισχυρό όπλο απέναντι στη διεκδίκησή μας για εξασφάλιση της επιβίωσης όλων των συναδέλφων, είναι το «Μητρώο Καλλιτεχνών».

Πρέπει να έχουμε καθαρό ότι το μητρώο δεν έχει καμία σχέση, ούτε θα προκύπτει απ’ αυτό κανένα εργασιακό δικαίωμα και επαγγελματική εξασφάλιση. Η κυβέρνηση μας καλεί να «καταγραφούμε» όλοι, αλλά αυτό που τη νοιάζει είναι τα «ενεργά μέλη», κάτι που δεν ξεκαθαρίζει τι εννοεί. Όπως επίσης ότι η εγγραφή στο μητρώο δεν αποκλείει στο μέλλον ακόμα και πρόσθετες φορολογικές εισφορές.

Στην Ελλάδα υπάρχει πείρα από αντίστοιχα μητρώα. Το μητρώο των αγροτών, όταν συστάθηκε, πέταξε έξω όλους όσους έκαναν και δεύτερη δουλειά ταυτόχρονα. Στους καλλιτέχνες και γενικότερα στους εργαζόμενους στην Τέχνη και στον Πολιτισμό, είναι το πλέον σύνηθες. Ένας συνάδελφος που ταυτόχρονα δουλεύει στον επισιτισμό, σε τηλεφωνικό κέντρο, στο εμπόριο, σε μια γραμματεία, για να μπορεί να επιβιώνει είναι ή δεν είναι επαγγελματίας του χώρου;

Το  πρώτο επαγγελματικό δικαίωμα προκύπτει από τον τίτλο σπουδών. Στο χώρο μας όχι μόνο δεν έχει διαμορφωθεί ένα δημόσιο σύστημα ανώτατων σπουδών, αλλά με το νόμο Γαβρόγλου που συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση, η εκπαίδευση γίνεται όλο και περισσότερο εμπόρευμα από βαθμίδα σε βαθμίδα. Οι μουσικοί θυμόμαστε καλά πέρσι το λεγόμενο πιστοποιητικό μουσικών σπουδών, που δείχνει καθαρά ότι το επαγγελματικό δικαίωμα θα περνά μέσα από μια βιομηχανία πιστοποιήσεων και διαβαθμίσεων, που θα πρέπει να την ταΐζουμε σταθερά.

Επαγγελματικά δικαιώματα στην πράξη εξασφαλίζονται από Συλλογικές Συμβάσεις  που θα είναι υποχρεωτικές για όλους τους εργοδότες και όχι από εγγραφές σε μητρώα και υποσχέσεις από τα υπουργεία. Το να διαπιστώνει σήμερα η κυβέρνηση ότι «είναι δύσκολο να καταγράψει τι συμβαίνει στους καλλιτέχνες» σαν να είναι νόμος της φύσης(!?), σα να μην έχει η ίδια και οι προηγούμενες ευθύνη για αυτό, είναι τουλάχιστον κακόγουστο αστείο.

Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση έφερε τόσο βιαστικά και πρόχειρα το Μητρώο και γιατί και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στους Καλλιτέχνες το παρουσιάζουν σα λύση;

Γιατί όταν στο επίκεντρο της συζήτησης μας μπαίνει το Μητρώο, πολύ εύκολα από το αίτημα να εξασφαλιστεί η επιβίωση όλων, η συζήτηση μεταφέρεται στο ποιος είναι μουσικός, ποιος είναι ηχολήπτης, ή ποιος είναι ηθοποιός κ.λ.π. Έτσι καταφέρνουν να αλλάξουν τα αιτήματά μας και να μας βάλουν να παλεύουμε για τον αποκλεισμό των πιο αδύνατων συναδέλφων κι όχι για τη στήριξή τους.

Πρώτος στόχος του Μητρώου είναι να μας διασπάσουν, να μας βάλουν να σκοτωθούμε μεταξύ μας.

Δεύτερος στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο που θα κόβει ότι περισσεύει. Σήμερα μας λένε ότι περισσεύει όποιος εργαζόμενος δε συμπληρώνει 50 ένσημα το χρόνο. Αύριο με την ανεργία που θα φέρει η βαθιά παγκόσμια κρίση που διαφαίνεται, πού θα ανέβει ο πήχης;

Σήμερα μας λένε ότι τα κριτήρια για να ενταχθείς θα είναι διευρυμένα. Ζητάνε τα τελευταία 4 χρόνια προϋπηρεσία ή 2 χρόνια αν έχεις πτυχίο κι αυτά κατά δήλωση του καθενός. Επίσης η αίτηση για το μητρώο δε σημαίνει ότι ο αιτούμενος έγινε και αποδεκτός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι εντάσσεται αυτός που είχε πριν 4 χρόνια το πρώτο του ένσημο και κάποια λίγα μέχρι σήμερα;  Ή μήπως αυτός που έχει αδιάλειπτα σταθερά ένσημα από τότε μέχρι σήμερα; Πόσα θα είναι αυτά; .

Αυτό εννοεί το ΥΠΠΟ όταν λέει ότι στόχο έχει να αποτελέσει ένα «δυναμικό εργαλείο».

Με αυτό το σταδιακό τρόπο το μαχαίρι θα φτάνει όλο και πιο κοντά στο λαιμό μας μ’ ένα αυτόματο τρόπο που δε θα χρειάζεται Υπουργικές αποφάσεις και θα φαίνεται αντικειμενικός.

 Έτσι το Μητρώο θα κόβει όσους θα περισσεύουν σε κάθε φάση. Γι’ αυτό διαφωνούμε με την αντίληψη της πλειοψηφία της ΠΟΘΑ και κάποιων Σωματείων που στηρίζουν τη γραμμή της, που λένε ότι το Μητρώο είναι αίτημά μας αλλά η Κυβέρνηση δεν το υλοποιεί με το σωστό τρόπο.

Αντιλαμβανόμαστε τα Σωματεία σαν στρατηγεία οργάνωσης του αγώνα μας, σαν αποκούμπι για κάθε συνάδελφο και όχι σαν επιτροπές που θα αποφασίζουν ποιος θα δουλέψει και ποιος όχι.

Συνάδελφοι κρατάμε την ενότητα μας απέναντι στις πολιτικές που μας έχουν πάρει τη ζωή από τα χέρια.

Απομονώνουμε τις φωνές που λειτουργούν σαν «παπαγαλάκια» της Κυβέρνησης και μας καλούν να πανηγυρίσουμε για το Μητρώο.

Καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα ύπουλα σχέδια της και να εξασφαλίσει την επιβίωση όλων των εργαζόμενων στο Θέαμα – Ακρόαμα που σήμερα λόγω της κατάστασης βρίσκονται σε αδιέξοδο.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ