Μετά τη μεγαλειώδη Απεργία στις 28 Φλεβάρη όλοι καταλάβαμε τη μεγάλη δύναμη που έχει η κινητοποίηση μας και η Απεργία. Η Κυβέρνηση που πριν 2 μήνες έδειχνε παντοδύναμη να προχωρά την αντιλαϊκή της πολιτική χωρίς αντίπαλο, τώρα είναι φοβισμένη και πανικόβλητη.

Σίγουρα περιμένει με αγωνία να δει αν η Γενική Απεργία στις 9 Απρίλη θα έχει συμμετοχή και παλμό τέτοιο που θα δώσει συνέχεια στο «δεν πάει άλλο».

Κανείς δεν περίμενε τη μεγάλη συμμετοχή του κλάδου μας στην Απεργία στις 28 Φλεβάρη, που για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες δεν παίχτηκε μουσική σε θέατρα, μουσικές σκηνές, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία, νυχτερινά κέντρα. Έκλεισαν μεγάλα Ωδεία, που ούτε η συζήτηση δεν άνοιγε για Απεργία για πολλές δεκαετίες. Ενώ το μεγάλο ποτάμι που ξεχύθηκε στους δρόμους, μετέτρεψε όλη την Αθήνα σε μια μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση.

Το έγκλημα στα Τέμπη και η προσπάθεια συγκάλυψης του, συγκέντρωσε όλη τη δυσαρέσκεια και την οργή για όλα αυτά που ζούμε. Για την εγκατάλειψη της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, για τη διάλυση της Δημόσιας Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας. Για μια αγωνιώδη ζωή που κυνηγά την επιβίωση. Για την ακρίβεια και την υπερφορολόγηση που έχει τσακίσει τις ζωές μας.

Στο επάγγελμά μας κυριαρχεί η υποασφάλιση, ακόμα και η ανασφάλιστη εργασία που στην ουσία καταργεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση των εργαζομένων, την κοινωνική ασφάλιση. Απλήρωτη δουλειά, χαμηλές αμοιβές, πλήρης έλλειψη Συλλογικών Συμβάσεων, εκατοντάδες κενές θέσεις σε Μουσικά Σύνολα του Δημοσίου που προτιμούν να καλύπτουν τα κενά με συμβάσεις ανά συναυλία. Στα Ωδεία ωρομίσθια εξευτελιστικά, ενώ στα Δημοτικά Ωδεία κυριαρχεί ο ανταποδοτικός τρόπος λειτουργίας για να μη χρεώνεται ο Προϋπολογισμός των Δήμων και το κόστος να πέφτει στις πλάτες των γονιών και των δασκάλων.

Το Υπουργείο δεν αναλαμβάνει μόνο το ρόλο να φορτώνει το κόστος αυτής της Εκπαίδευσης στους Δημότες, αλλά δημιουργεί και επιπλέον εμπόδια με τη γραφειοκρατική του μηχανή.

Έτσι το «επιτελικό Κράτος», έστειλε συμβάσεις για καθηγητές Δημοτικού Ωδείου τέλη Μάρτη, ενώ η εκπαιδευτική περίοδος ξεκίνησε από το Σεπτέμβρη του προηγούμενου χρόνου!!!

Όλα αυτά με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Μας ρίχνουν και την ευθύνη της χρεωκοπίας, λέγοντας μας ότι εμείς οι εργαζόμενοι φταίμε που ξοδεύαμε περισσότερα απ’ όσα είχαμε.

Συγχρόνως η Κυβέρνηση στέλνει πανάκριβα και αναγκαία για την άμυνα της Χώρας όπλα στην Ουκρανία για να πάρουν οι Ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι μερίδιο από την ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων υποδομών της.

Στέλνουν φρεγάτες εκατοντάδες χιλιόμετρα έξω από τα σύνορα μας για να υπερασπίσουν τα κέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών. Συμμετέχουν στο πρόγραμμα εξοπλισμού της Ε.Ε. που θα φτάσει τα 800 δις!!! Ενώ η Ε.Ε. πρόσφατα έδωσε 2,5 δις στους Τζιχαντιστές της Συρίας για να συνεχίσουν τις σφαγές αμάχων.

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Απέναντι σε όλα αυτά που ζούμε απαντά το σύνθημα που φώναξαν εκατομμύρια διαδηλωτές στις μεγάλες κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη.

Είδαμε τη μεγάλη μας δύναμη και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Τη μέρα της Απεργίας μετράμε το μπόι μας και όχι το μεροκάματο. Χωρίς τη δυναμική παρέμβαση των εργαζομένων δεν πρόκειται να υπάρχει κανένα φρένο στον «κατήφορο» που ζούμε.

Την Τετάρτη 9 Απρίλη όλοι απεργούμε και βάζουμε τις δικές μας ανάγκες στο προσκήνιο

Ξανακάνουμε το κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη διαδήλωση

Απεργιακή συγκέντρωση στις 10.30 στα Προπύλαια

Απρόκλητα εν μέσω εκεχειρίας η δολοφονική μηχανή του Ισραήλ προχώρησε σε μαζικούς βομβαρδισμούς κατοικιών, σχολείων και κοινόχρηστων χώρων στη Γάζα. Οι νεκροί είναι εκατοντάδες και ο θρήνος και η οργή φουντώνει.

Συγχρόνως, το Ισραήλ έχει εισβάλει στη Συρία, το Λίβανο, βομβαρδίζει μαζί με τις Η.Π.Α. την Υεμένη και απειλεί ευθέως το Ιράν.

Με αυτό το κράτος η Κυβέρνηση της χώρας μας αναβαθμίζει τις σχέσεις και τις μπίζνες. Μόλις την περασμένη Πέμπτη πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με αντικείμενο την ηλεκτρική διασύνδεση.

Ο λαός της Παλαιστίνης στέκεται όρθιος. Δεν είναι μόνος του. Η αλληλεγγύη όλων των λαών του κόσμου έχει στριμώξει τους σφαγείς και τους συμμάχους τους.

Το Σωματείο μας εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό που οδηγείται στη γενοκτονία και στο διωγμό από την πατρίδα του.

Καλούμε όλους τους μουσικούς να εκφράσουν την αντίθεσή τους απέναντι σε αυτό το διαρκές έγκλημα με κάθε τρόπο. Η Τέχνη και οι Καλλιτέχνες οφείλουν να είναι δίπλα στον άνθρωπο και απέναντι στη βαρβαρότητα.

Καταδικάζουμε τη γενοκτονία που διεξάγουν στην Παλαιστίνη το κράτος του Ισραήλ με τη στήριξη των Η.Π.Α.

Ο λαός έχει βγει στο δρόμο μαζικά και δεν υποχωρεί αν δεν τιμωρηθούν όλοι αυτοί που του παίρνουν τη ζωή.
Τα συλλαλητήρια που κάλεσαν Συνδικάτα και μαζικοί Φορείς γέμισαν με κόσμο τις μεγάλες πλατείες όλης της χώρας. Η οργή δεν μαζεύεται αν δεν τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι.
Οι προκλητικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού για το ότι ο μεγάλος υπεύθυνος του εγκλήματος στα Τέμπη είναι η ‘μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και η μη αξιολόγησή τους’, προκαλεί ακόμη περισσότερο την οργή μας. Πάλι καλά που δεν είπε πως, κόσμος βγήκε μαζικά στους δρόμους για να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική. Όμως τα τερατώδη ψέματα που ξεστομίζει η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός είναι απόδειξη πανικού, δείχνει πόσο στριμωγμένοι είναι από τις μαζικές διαδηλώσεις και από το σύνθημα «Ή με τα κέρδη τους ή με τις ζωές μας». Σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να προχωρήσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τώρα, με όλο το λαό στο δρόμο του αγώνα.

Συμμετέχουμε ξανά στο νέο συλλαλητήριο που καλούν τα Συνδικάτα αύριο Παρασκευή 7/3 στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα.

Η προσυγκέντρωση του Συλλόγου μας είναι στις 6 μ.μ. στα public Συντάγματος (κάτω πλευρά της Πλατείας).

Απαιτούμε

· να τιμωρηθούν όλοι οι πραγματικοί ένοχοι

· να σταματήσει η ανθρώπινη ζωή να υπολογίζεται ως κόστος

Βάζουμε απέναντί μας τους πραγματικούς ενόχους, την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη και αφαιρεί ζωές.
Συνεχίζουμε με το σύνθημα «ή με τα κέρδη τους ή με τις ζωές μας»

Την Παρασκευή 28 Φλεβάρη και οι μουσικοί βρεθήκαμε μέσα σε αυτό το ανθρώπινο ποτάμι των εκατοντάδων χιλιάδων νιώθοντας πολύ μικροί, αλλά συγχρόνως μέρος μιας τόσο μεγάλης δύναμης που μπορεί να παρασύρει τα πάντα.
Πίσω από το πανό του σωματείου μας είδαμε εκατοντάδες συναδέλφους, ενώ γνωρίζουμε ότι πολλοί περισσότεροι ήταν μέσα σε αυτή την τεράστια συγκέντρωση που κάλυψε όλη την Αθήνα, αλλά δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν το μπλοκ του σωματείου μας.
Ξέρουμε ότι έκλεισαν όλα τα νυχτερινά κέντρα (μικρά και μεγάλα), οι μουσικές σκηνές, πολλά ωδεία. Ξέρουμε ότι πολλοί συνάδελφοι πήραν την απόφαση να απεργήσουν για πρώτη φορά. Ένα τεράστιο απεργιακό κλίμα που είχε σαν αποτέλεσμα να κλείσουν χώροι που δεν έχει γίνει ποτέ απεργία. Όλο αυτό το απεργιακό ποτάμι έσπασε κάθε προσπάθεια Κυβέρνησης και εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού που προσπάθησε να εμφανίσει τις προηγούμενες βδομάδες την απεργία σαν «άσχετη» ή ακόμα και σαν «προσβολή» στη μνήμη των νεκρών.
Η μαζική συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων στα συλλαλητήρια ήταν η καλύτερη περιφρούρηση απέναντι σε σχεδιασμούς κράτους και παρακράτους που προσπάθησαν να συκοφαντήσουν και να αποπροσανατολίσουν.
Η Παρασκευή 28 Φλεβάρη μας έφερε πιο κοντά σε αυτό που μέχρι χθες φαίνονταν αδύνατο. Έδειξε ότι ο λαός δε χρειάζεται σωτήρες, ούτε έχει να φοβηθεί τίποτα.
Η αποφασιστικότητα χιλιάδων που κατέβηκαν μαζί με τα παιδιά τους, με τους υπερηλίκους γονείς τους, ακύρωσε την προσπάθεια της Κυβέρνησης να τρομοκρατήσει λέγοντας ότι αναμένεται το χάος και η ζούγκλα. Δόθηκε τελειωτική απάντηση στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι οι διαδηλώσεις και οι απεργίες θα φέρουν αστάθεια.
Αστάθεια για εμάς είναι οι 300 νεκροί τα δύο τελευταία χρόνια στους χώρους δουλειάς, είναι η ακρίβεια που δεν έχει τέλος, είναι η διαλυμένη Δημόσια Υγεία και Εκπαίδευση, η μεταβίβαση της προστασίας της ανθρώπινης ζωής από τις φυσικές καταστροφές στην ατομική ευθύνη, η συμμέτοχη της χώρας μας σε κάθε πολεμική σύγκρουση.
Όλα αυτά μας στερούν το οξυγόνο. Τώρα νιώθουμε πιο σίγουροι και δυνατοί ότι θα επιβάλλουμε την τιμωρία όλων των ενόχων για το έγκλημα στα Τέμπη. Νιώθουμε πιο δυνατοί μέσα στους χώρους εργασίας να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη και υποτιμά συνεχώς τη ζωή μας. Είδαμε ότι στο δρόμο, έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε κοινωνικές αλλαγές και όχι μόνο κάθε 4 χρόνια με την ψήφο μας όπως λέει η Κυβέρνηση.

Μόνο έτσι μπορεί να γίνουν νόμος οι ανάγκες μας και το δίκιο των πολλών.

Καλούμε όλους τους μουσικούς ακόμα πιο αποφασιστικά να μπουν στις γραμμές του σωματείου για τις μάχες που έχουμε να δώσουμε σε όλα τα μέτωπα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να μην φτάσουμε ξανά στο τραγικό σημείο να λέει ένα παιδί «Δεν έχω οξυγόνο».

Συμμετέχουμε στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και της Ομοσπονδίας Οικοδόμων για κινητοποίηση στο Σύνταγμα την Τετάρτη 5 Μάρτη στις 7.00 το απόγευμα την ώρα που θα γίνεται συζήτηση στη Βουλή εκτός ημερησίας για το έγκλημα στα Τέμπη.

Προσυγκέντρωση στις 6.30 στα Προπύλαια

«Ένας Φόρος τιμής στους 57 νεκρούς και μια υπόσχεση.
Επειδή, μαζί με τον πόνο, μας πλημμυρίζει και η οργή,
επειδή τα γιατί στοιχειώνουν το μυαλό μας,
επειδή οι συγγενείς των θυμάτων σηκώνουν ένα αδιανόητο βάρος,
επειδή είμαστε τυχεροί που είμαστε ζωντανοί και αυτό είναι από μόνο του ένα χρέος,
επειδή “πως αλλιώς;” σε μια υπόθεση που αφορά όλους μας
…πήραμε αυθόρμητα την πρωτοβουλία για αυτήν τη δράση, στο χώρο όπου λειτουργεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ηλιούπολης «Άγγελος Σικελιανός» και γίνονται τα μαθήματα και οι πρόβες. Συμμετείχαν τα τμήματα χορωδίας, μουσικής έκφρασης και θεάτρου.
Ευχαριστούμε όλους τους εθελοντές που βοήθησαν στην υλοποίηση με κάθε τρόπο.
Η τέχνη είναι λυτρωτική σε όποια κλίμακα και αν υπηρετείται».

Με συγκίνηση,
Σοφία Καμαγιάννη